Η ΕΕ πλήττεται από το διεθνή ανταγωνισμό αλλά και τις εσωτερικές ανισορροπίες μεταξύ Βορρά και Νότου
H πρόσφατη έκθεση της UNCTAD για τις παγκόσμιες επενδύσεις αποδεικνύει την αναδιαμόρφωση των οικονομικών συσχετισμών σε διεθνές επίπεδο και ταυτόχρονα αποτυπώνει τις νέες προκλήσεις για την ΕΕ και τα κράτη-μέλη της. Οι προκλήσεις αυτές συνδέονται πλέον άρρηκτα με την ανάπτυξη, τη σταθερότητα αλλά και τη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΕΕ πλήττεται από το διεθνή ανταγωνισμό αλλά και τις εσωτερικές ανισορροπίες μεταξύ Βορρά και Νότου. Πράγματι, το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά που οι αναπτυσσόμενες οικονομίες απορρόφησαν παραπάνω από τις μισές ξένες άμεσες επενδύσεις και καταγράφουν την ίδια δυναμική για το άμεσο μέλλον.
Έξι εκ των δέκα πιο ελκυστικών επενδυτικών προορισμών βρίσκονται πλέον στη ζώνη των αναπτυσσόμενων κρατών. Παράλληλα, η οικονομική κατάσταση και οι προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου διαμορφώνουν περιβάλλον άνισου ανταγωνισμού με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, διογκώνουν τις ανισορροπίες και δημιουργούν άνισες συνθήκες για την έξοδο από την κρίση, τη συγκράτηση και προσέλκυση επενδυτών.
Αρκεί να αναφερθεί πως τόσο οι εισροές επενδύσεων στις τέσσερις χώρες του Νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) μειώθηκαν σημαντικά από 113 δις δολ. το 2007 σε περίπου 71 δις το 2011 όσο και οι εκροές από 244 δις σε 99 δις κατά το αντίστοιχο διάστημα.
Παράλληλα, η συνεχιζόμενη φυγή μεγάλων πολυεθνικών από τα κράτη-μέλη του Νότου προς αναδυόμενες οικονομίες έχει δυσμενείς συνέπειες όχι μόνο για την οικονομία και την απασχόληση αλλά και για την καινοτομία, την έρευνα, την ανταγωνιστικότητα σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή αγορά. Η εξέλιξη αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μία εποχή όπου η Ε.Ε. συνδέει την έξοδο από την κρίση με την τόνωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, των επενδύσεων και της ανάπτυξης αλλά και για την άμβλυνση των ανισορροπιών στο εσωτερικό της.
Τα προαναφερόμενα τέσσερα κράτη-μέλη του Νότου της Ε.Ε. προχωρούν σε ριζικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά και τη διοίκηση, σε πρωτοφανή συμπίεση του εργατικού κόστους και βελτίωση του επενδυτικού τους περιβάλλοντος, αλλά οι προσπάθειες δεν έχουν ακόμα κεφαλαιοποιηθεί. Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος και των καταναλωτικών δαπανών, τα προγράμματα λιτότητας και η ανασφάλεια για την επιτυχία τους, εξακολουθούν να αποτελούν τους βασικούς παράγοντες φυγής για τις επιχειρήσεις.
Στην πρόσφατη έκθεση για την επενδυτικότητα στην Ε.Ε., η οποία υπερψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τονίστηκε η ανάγκη για μία ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή στρατηγική για τις επενδύσεις, στοχευμένη στα πλεονεκτήματα της Ε.Ε. όπως είναι η ενιαία αγορά αλλά στοχευμένη και στις αδυναμίες της. Για το λόγο αυτό, η αντιμετώπιση των δυσμενών ανατροφοδοτούμενων συνεπειών της ύφεσης, η διάθεση περισσότερων αναπτυξιακών πόρων για τις χώρες του Νότου, η συνεργασία και η συμπληρωματικότητα μεταξύ των οικονομιών της Ε.Ε. και η εξυπηρέτηση του δανεισμού για όλες τις χώρες-μέλη πρέπει να βρεθούν στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών πολιτικών, προκειμένου οι προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής να μην αποτελέσουν αφορμή για περαιτέρω διεύρυνση των ανισορροπιών. Είναι ανάγκη να εξασφαλισθούν πόροι για τις υποδομές, την επιχειρηματικότητα, την εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία, σε τομείς όπου οι περικοπές δημιουργούν κενά και στερούν πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία και την κοινωνία.
Είναι ξεκάθαρο πως ο ευρωπαϊκός Νότος δεν μπορεί να χάσει το στοίχημα των επενδύσεων, εγχώριων και ξένων, της μοναδικής προοπτικής για επιστροφή στην ανάπτυξη και τη σταθερότητα. Αυτό αποτελεί στοίχημα για ολόκληρη την Ευρώπη μέσα στο σκληρά ανταγωνιστικό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Πηγή:www.capital.gr
