Οι παγετώνες του Καναδά, οι τρίτοι μεγαλύτεροι στον κόσμο ύστερα από αυτούς της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, απειλούνται με μη αναστρέψιμη καταστροφή. Νέα μελέτη υποστηρίζει ότι το ένα πέμπτο θα έχει λιώσει ως το τέλος του αιώνα, συνεισφέροντας σημαντικά στην άνοδο της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας.
Αν και έχουν τόσο μεγάλη έκταση αποτελώντας ρυθμιστικό παράγοντα για το κλίμα και την ισορροπία της Γης, οι καναδικοί παγετώνες είναι, από επιστημονικής απόψεως, παραμελημένοι αφού δεν έχουν μελετηθεί ως τώρα εκτεταμένα από τους ειδικούς. Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Geophysical Research Letters», είναι η πιο εμπεριστατωμένη που έχει γίνει ως σήμερα.
Οι ερευνητές από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ολλανδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών χρησιμοποίησαν δεδομένα που ελήφθησαν από δορυφόρους την τελευταία δεκαετία για να εκτιμήσουν με ένα υπολογιστικό μοντέλο πώς θα ανταποκριθούν οι πάγοι του Καναδά στην κλιματική αλλαγή ως το 2100. Η ανάλυσή τους έγινε με βάση το «μετριοπαθές» σενάριο της ανόδου της θερμοκρασίας της Γης κατά 3 βαθμούς και του καναδικού αρκτικού κύκλου κατά 8 βαθμούς Κελσίου και τα αποτελέσματά της είναι άκρως ανησυχητικά. Μιλάει για μη αναστρέψιμη απώλεια της παγοκάλυψης κατά 20%, η οποία θα προσθέσει 3,5 επί πλέον εκατοστά στην ήδη προβλεπόμενη άνοδο της θαλάσσιας στάθμης.
«Πιστεύουμε ότι η μαζική απώλεια είναι μη αναστρέψιμη για το προβλέψιμο μέλλον αν θεωρήσουμε ότι η κλιματική αλλαγή θα συνεχίσει την παρούσα πορεία της» σημειώνουν στο σχετικό άρθρο τους. Μια αιτία για τον μη αναστρέψιμο χαρακτήρα της καταστροφής είναι, όπως σημειώνουν, το γεγονός ότι τα γυμνά από πάγο και «σκούρα» πλέον κομμάτια ξηράς που θα αποκαλυφθούν απορροφούν περισσότερη θερμότητα, συμβάλλοντας περαιτέρω στην άνοδο της θερμοκρασίας.
«Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η πλανητική θέρμανση δεν θα επέλθει τόσο γρήγορα όσο θεωρούν οι περισσότερες προβλέψεις, και πάλι οι πιθανότητες τήξης των πάγων σε ανησυχητικό ρυθμό εξακολουθούν να είναι πολύ αυξημένες» τόνισε σε σχετικό δελτίο Τύπου ο Γιαν Λένερτς του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, επικεφαλής της μελέτης. «Η πιθανότητα να αρχίσει ξανά η ανάπτυξη των πάγων είναι πάρα πολύ μικρή».
Συνέπειες και στη θαλάσσια στάθμη
Οι περισσότερες προβλέψεις που είχαν γίνει στο παρελθόν για τους πάγους του Καναδά – οι οποίες είχαν βασιστεί σε λιγότερο ακριβή δεδομένα σχετικά με το μέγεθος και τον ρυθμό της τήξης τους – είχαν μάλλον υποτιμήσει τη συμβολή τους τόσο στη θερμοκρασία του πλανήτη όσο και στην άνοδο της θαλάσσιας στάθμης.
Ειδικά για την τελευταία, οι εκτιμήσεις θεωρούσαν ότι το λιώσιμο των καναδικών παγετώνων θα οδηγούσε σε μια επί πλέον άνοδο των υδάτων κατά 2 το πολύ εκατοστά ως το τέλος του αιώνα. Η νέα μελέτη ανεβάζει αυτή την εκτίμηση στα 3,5 και πλέον εκατοστά, αριθμός ο οποίος δεν είναι καθόλου αμελητέος αν λάβουμε υπόψη ότι οι θεωρούμενες «μετριοπαθείς» προβλέψεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (IPCC) κάνουν λόγο για άνοδο της στάθμης των θαλασσών κατά 18 ως 59 εκατοστά ως το 2100 από το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής!
«Οι παγετώνες του Καναδά αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της συνολικής εξίσωσης του κλίματος και της μελλοντικής ανόδου της θαλάσσιας στάθμης» δήλωσε ο Ντέιβιντ Βον, επικεφαλής του προγράμματος ice2sea της Ευρωπαϊκής Ένωσης που χρηματοδότησε τη μελέτη. «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τους αγνοούμε».