Έκτακτη εισφορά των υφιστάμενων φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων
Επικριτικά σχόλια για την έκτακτη εισφορά 25% -35% που επιβάλει το πολυνομοσχέδιο σε επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς γράφει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Στην έκθεσή της για το πολυνομοσχέδιο αναφέρει πως λαμβανομένου υπόψη ότι η επιβαλλόμενη εισφορά αποτελεί επέμβαση επί της περιουσιακής κατάστασης των επιβαρυνόμενων επιχειρήσεων, συνιστάμενη στη στέρηση ποσοστού 25% έως 35% των εσόδων τους για το χρονικό διάστημα επιβολής της εισφοράς, θα έπρεπε, ενδεχομένως, να προκύπτει από την Αιτιολογική Έκθεση το νομοσχεδίου ο λόγος για τον οποίο αποκλείσθηκε η εφαρμογή άλλων πλέον ήπιων μέτρων για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου, δηλαδή της αύξησης των εσόδων του Ειδικού Λογαριασμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (όπως, επί παραδείγματι, της αύξησης της φορολογίας σε άλλα ενεργειακά προϊόντα ή της επιβολής ή αύξησης της φορολογίας στην ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από άλλες πηγές, πλην των φωτοβολταϊκών σταθμών), ούτως ώστε να είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος της τήρησης της αρχής της αναλογικότητας.
Όπως αναφέρει η Επιστημονική Υπηρεσίας της Βουλής η υπό ψήφιση εισφορά, ανεξαρτήτως του ότι δεν περιέρχεται στον κρατικό προϋπολογισμό αλλά αποτελεί έσοδο του Ειδικού Λογαριασμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, συνιστά ατεκμηρίωτη φορολογική επιβάρυνση, υπό την έννοια ότι δεν επιβάλλεται σε ανταπόδοση συγκεκριμένης υπηρεσίας παρεχομένης προς τους επιβαρυνόμενους με αυτή ή λόγω παροχής ειδικής ωφέλειας προς αυτούς.
Επίσης, σημειώνει ότι «εφόσον κριθεί ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις οδηγούν, κατ’ αποτέλεσμα, σε μείωση του τιμήματος πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας που έχει συμφωνηθεί συμβατικώς μεταξύ των επιβαρυνόμενων επιχειρήσεων και του εκ του νόμου μοναδικού αντισυμβαλλομένου τους θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι συνιστούν και επέμβαση του νομοθέτη σε υφιστάμενες συμβατικές σχέσεις, η οποία θίγει την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων, ως ειδικότερης εκδήλωσης της αρχής της οικονομικής και επιχειρηματικής ελευθερίας».
Τέλος, η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής επικαλούμενη τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφέρει, ότι κατά το μέτρο που η επιβολή φορολογίας αποτελεί επέμβαση στην περιουσία του προσώπου, η σχετική ρύθμιση πρέπει να αποτελεί δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του δημοσίου συμφέροντος και των επιταγών προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την έννοια της ύπαρξης αναλογίας μεταξύ χρησιμοποιουμένων μέσων και επιδιωκομένων σκοπών. «Ως εκ τούτου, επιβολή φορολογικής υποχρέωσης που συνιστά υπερβολικό βάρος για τα πρόσωπα που βαρύνονται με αυτήν ή κλονίζει ριζικώς την οικονομική τους κατάσταση, αντίκειται στην ΕΣΔΑ», τονίζεται στην έκθεση.
