Η έλλειψη της ρευστότητας συνεχίζεται
Η ύφεση συνεχίζεται και το 2013 και οι ελληνικές εταιρείες πρέπει να την αντέξουν, καθώς η ανατιμητική κερδοσκοπία που παρατηρείται τον τελευταίο μήνα στις χρηματιστηριακές αποδόσεις δεν αγγίζει τις επιχειρήσεις.
Το πρόβλημα της ρευστότητας συνεχίζεται και μετά τους πρώτους πέντε μήνες του 2013 και ενώ έχουμε διανύσει 4 χρόνια ύφεσης της ελληνικής οικονομίας. Οι ελληνικές εταιρείες δίνουν μάχη κάθε μέρα για να διατηρήσουν σε επαρκή επίπεδα τα ταμειακά τους διαθέσιμα.
Υψηλά επιτόκια δανεισμού
Ακόμη και οι εισηγμένες στο χρημαστηρίο με υψηλή κεφαλαιοποίηση με την εξωστρέφεια και τις εκδόσεις διεθνών εταιρικών ομολόγων συνεχίζουν να δανείζονται με επιτόκια του 8% και του 8,5%.
Ακόμη υψηλότερα είναι τα επιτόκια δανεισμού για τις εταιρείες με μέτρια χρηματοοικονομική διάρθρωση και χαμηλές ταμειακές ροές. Τελείως κλειστές παραμένουν οι γραμμές πίστωσης για τις μακροχρόνιες ζημιογόνες εταιρείες και όσες δεν διατηρούν αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία (assets).
H μικρή βελτίωση της ρευστότητας έχει γίνει ορατή μόνο στις πολύ μεγάλες -και ταυτόχρονα πολύ ισχυρές- επιχειρήσεις. Σ’ αυτές οι αγορές χρήματος έχουν ανοίξει σε σημαντικό βαθμό -λόγω των θυγατρικών που διαθέτουν στο εξωτερικό- ξένους τραπεζικούς λογαριασμούς και έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν δάνεια ακόμη και με εγγύηση (collateral) «σίγουρα» μελλοντικά έσοδα. Αντίθετα, στις υπόλοιπες εταιρείες η κατάσταση παραμένει άσχημη γιατί ακόμη και υγιείς επιχειρήσεις δεν μπορούν να υλοποιήσουν συμφωνημένες παραγγελίες τους εξαιτίας της αδυναμίας τους να χρηματοδοτηθούν.
Τα ξένα επενδυτικά σχήματα και κυρίως τα κερδοσκοπικά (hedge funds) έχουν τοποθετήσει στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος εταιρείες που συνεχίζουν να κινούνται ικανοποιητικά. Eπιπλέον, μελετούν εταιρείες που, ναι μεν δεν έχουν την καλύτερη χρηματοοικονομική διάρθρωση, αλλά εκτιμάται ότι μπορούν να αναπτυχθούν με ταχείς ρυθμούς στο μέλλον εφόσον χρηματοδοτηθούν επαρκώς.
Oι διαχειριστές των private equity δείχνουν να προτιμούν εταιρείες με εξωστρεφή προσανατολισμό ή με δυνατότητες επέκτασης στο εξωτερικό, καθώς βλέπουν πως τα περιθώρια ανάπτυξης με αποκλειστική δραστηριοποίηση στην Eλλάδα, πλην εξαιρετικών περιπτώσεων, είναι περιορισμένα.
Mεταξύ των κλάδων που ενδιαφέρουν τους ξένους, ξεχωρίζουν οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, το λιανικό εμπόριο, η μεταποίηση σε βιομηχανικό επίπεδο και τα υλικά κατασκευής. Οι περισσότερες επιχειρήσεις περιμένουν την ολοκλήρωση της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (μέσα Ιουνίου), προκειμένου να ζητήσουν χρονική επιμήκυνση των δανείων τους και χαμηλότερα επιτόκια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις οι μέτοχοι θα εξέταζαν και το ενδεχόμενο να συμβάλουν και αυτοί έμπρακτα στο όλο εγχείρημα (π.χ. κάλυψη αύξησης κεφαλαίου ή και παροχή πρόσθετων προσωπικών εγγυήσεων).
Επίσης, πολλές επιχειρήσεις ελπίζουν πως θα ενισχύσουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα από τη σταδιακή αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους προμηθευτές του. Τέλος, ένας άλλος τρόπος για την εξεύρεση ρευστότητας είναι η πώληση περιουσιακών στοιχείων.
