Το ενεργειακό κόστος καταστρέφει οικονομικά την ελληνική βιομηχανία
H ΡAE σε επιστολή της πρός τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα και τον Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου, υπενυθμίζει τις προτάσεις της για το σχεδιασμό και υλοποίηση μέτρων ενίσχυσης της ελληνικής βιομηχανίας, και γενικότερα των ελληνικών επιχειρήσεων, στο κρίσιμο ζήτημα του ενεργειακού κόστους και τονίζει τη επίγουσα ανάγκη για την λήψη μέτρων.
Η επιστολή της ΡΑΕ:
Με την παρούσα επιστολή, θα θέλαμε αφ’ ενός να θέσουμε και πάλι υπ’ όψη σας τις από 19.02.2013 προτάσεις της ΡΑΕ για συγκεκριμένα μέτρα αντιστάθμισης της επιβάρυνσης που προκαλεί το κόστος αγοράς δικαιωμάτωνεκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία, αφ’ ετέρου να σας ενημερώσουμε σχετικά με ορισμένες πρόσφατες εξελίξεις σε Κράτη-Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με τη θέσπιση μέτρων οικονομικής υποστήριξης των βιομηχανιών και επιχειρήσεων με υψηλό ενεργειακό κόστος, μέσω ειδικού συστήματος φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων που θα μπορούσε, κατάλληλα διαμορφωμένο, να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα.
Όσον αφορά την εφαρμογή μέτρων αντιστάθμισης του πρόσθετου κόστους που προκαλεί στην ελληνική βιομηχανία η υποχρέωση, από 1ης Ιανουαρίου 2013, της αγοράς του συνόλου των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 στην ηλεκτροπαραγωγή, υπενθυμίζουμε ότι οι συνημμένες προτάσεις της ΡΑΕ, σε πλήρη συμφωνία και με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες 2009/87/ΕΚ & 2009/29/ΕΚ, συνίστανται σε παροχή δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων, σε ποσοστό 85% επί των συνολικών εκπομπών ρύπων που εκπέμπει κάθε βιομηχανία μέσω της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας για τα έτη 2013, 2014 και 2015 (και αντίστοιχα 80% για τα έτη 2016, 2017 και 2018, και 75% για τα έτη 2019 και 2020), λαμβάνοντας υπ’ όψη το συντελεστή εκπομπής CO2 (tCO2/MWh) και την τρέχουσα προθεσμιακή τιμή δικαιωμάτων εκπομπών EUA (€/tCO2).
Τα προτεινόμενα από τη ΡΑΕ μέτρα ενίσχυσης της ελληνικής βιομηχανίας/βιοτεχνίας απαιτούν τροποποίηση των άρθρων 118 και 143 του νόμου 4001/2011, ώστε να καθοριστεί ότι δικαιούχοι του Λογαριασμού που αναφέρεται στο άρθρο 143, μέσω συμβάσεων που συνάπτουν με το Λειτουργό της Αγοράς, είναι και βιομηχανικοί καταναλωτές.
Στους καταναλωτές αυτούς εντάσσονται τουλάχιστον εκείνοι που περιλαμβάνονται στους σχετικούς πίνακες των Κατευθυντηρίων Γραμμών της Ε.Ε., οι οποίοι συντάχθηκαν με βάση την εκπλήρωση/ικανοποίηση των κριτηρίων σε Κοινοτικό επίπεδο, αλλά, επιπρόσθετα, μπορούν να περιληφθούν και άλλοι τομείς δραστηριότητας, εφ’ όσον πληρούν τα κριτήρια των Κατευθυντήριων Γραμμών σε εθνικό επίπεδο (π.χ. η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία).
Όσον αφορά το θέμα των φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι, πολύ πρόσφατα, η Ιταλική κυβέρνηση θέσπισε με ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομικών και Βιομηχανίας, πέραν των όσων ήδη ισχύουν για τη στήριξη της εγχώριας βιομηχανίας της (π.χ. συμβάσεις διακοψιμότητας), και ένα νέο σύστημα φοροαπαλλαγών για εταιρείες με σημαντικό ενεργειακό κόστος, αλλάζοντας τη βάση υπολογισμού/χρέωσης/φορολόγησης, από τη συνολική κατανάλωση ενέργειας μιας επιχείρησης, στη συμμετοχή του ενεργειακού της κόστους στο συνολικό κύκλο εργασιών της.
Ειδικότερα, η απόφαση καθορίζει ότι οι εταιρείες των οποίων οι δαπάνες για ενέργεια αντιστοιχούν σε περισσότερο από 3% του κύκλου εργασιών τους, δικαιούνται φορολογικές ελαφρύνσεις όσον αφορά τους φόρους που επιβάλλονται σε ενεργειακά προϊόντα, ενώ οι εταιρείες των οποίων οι δαπάνες για ηλεκτρική ενέργεια αντιστοιχούν σε περισσότερο από 2% του κύκλου εργασιών τους δικαιούνται εκπτώσεις στις (ρυθμιζόμενες) χρεώσεις της ηλεκτρικής ενέργειας που σχετίζονται με πολιτικές προώθησης/ενίσχυσης των ΑΠΕ (π.χ. Ειδικό Τέλος), ή με άλλες συναφείς πολιτικές (π.χ. χρεώσεις ΥΚΩ). Οι εκπτώσεις θα αυξάνονται ανάλογα με το ποσοστό του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας επί του κύκλου εργασιών. Η απόφαση καθορίζει, περαιτέρω, ένα κατώτατο όριο ενεργειακής κατανάλωσης ίσο με 2,4 GWh/έτος, πέραν του οποίου οι επιχειρήσεις δικαιούνται φοροελαφρύνσεις και εκπτώσεις.
Σημειώνεται ότι παρόμοιοι μηχανισμοί ελάφρυνσης του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανία εφαρμόζονται, με διάφορες μορφές και κλίμακες, και σε πολλά άλλα ευρωπαϊκά κράτη (π.χ. Γερμανία: ανώτατο όριο τέλους ΑΠΕ – Βέλγιο, Ισπανία: συμβάσεις διακοψιμότητας σε χαλυβουργίες, κ.λπ.).
Στο πλαίσιο των ιδιαίτερα οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ενεργοβόρος ελληνική βιομηχανία και βιοτεχνία στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά και οι λοιπές ελληνικές επιχειρήσεις, η ΡΑΕ θεωρεί απαραίτητο και σημαντικό να διερευνηθούν όλες οι δυνατότητες υποστήριξης της συνέχισης λειτουργίας των επιχειρήσεων αυτών στη χώρα μας, προς όφελος της ελληνικής οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης και της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και της απασχόλησης.
Γι’ αυτό και η ΡΑΕ, αφ’ ενός επαναφέρει τις προτάσεις της για την αντιστάθμιση του ενεργειακού κόστους των ελληνικών βιομηχανιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων που προκαλείται από την υποχρέωση πλήρους κάλυψης του κόστους αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών CO2 στην ηλεκτροπαραγωγή, αφ’ετέρου προτείνει, συμπληρωματικά, την υιοθέτηση ενός συστήματος φοροαπαλλαγών/εκπτώσεων για τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις, παρόμοιο με αυτό που ήδη εφαρμόζει ή θέσπισε, κατά τα ανωτέρω, η ιταλική κυβέρνηση. Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση ή σχετικές ενέργειες κρίνετε αναγκαίες, αναφορικά με το κρίσιμο αυτό ζήτημα.
