Νέες επενδυτικές κινήσεις στην αιολική ενέργεια
Σημαντική δυναμική ανάπτυξης φαίνεται ότι παρουσιάζει η εγχώρια αγορά αιολικής ενέργειας, η οποία έμεινε πίσω τα τελευταία χρόνια, εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης και του «μπουμ» στα φωτοβολταϊκά. Ηδη ξένες εταιρείες, ορισμένες κινεζικές αλλά και αρκετές ελληνικές, διερευνούν την είσοδό τους ή την επέκτασή τους στον κλάδο, καθώς με 1.810 MW εγκατεστημένη αιολική ισχύ σήμερα, η χώρα υπολείπεται σαφώς από τον ενδιάμεσο στόχο εγκατάστασης των 4.000 MW ως το 2014 και των 7.500 MW ως το 2020, όπως είναι ο δεσμευτικός στόχος της Ελλάδας, βάσει τόσο της εθνικής νομοθεσίας όσο και της ευρωπαϊκής οδηγίας.
«Η αβεβαιότητα σχετικά με τις εγγυημένες τιμές με τις οποίες αποζημιώνονται οι παραγωγοί πράσινης ενέργειας έληξε με την ψήφιση του new deal, που άφησε στα αιολικά ένα ελκυστικό αλλά και ανταγωνιστικό επίπεδο τιμών», δήλωσε χαρακτηριστικά αναλυτής, εκτιμώντας ότι με τη σταδιακή εξομάλυνση της τραπεζικής χρηματοδότησης ανοίγει προδευτικά η αγορά των αιολικών. Επισημαίνει δε ότι στο επίπεδο που κινούνται οι εγγυημένες τιμές, ανάμεσα στα 80 και τα 90 ευρώ/Mwh, ανάλογα με την κατηγορία του αιολικού, οι τιμές είναι πολύ κοντά στις οριακές τιμές του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής και δεν επιβαρύνουν τον καταναλωτή, καθώς είναι κατά πολύ χαμηλότερες από τις τελικές τιμές λιανικής.
Σε συνδυασμό με τη σταθεροποίηση και τη διαφαινόμενη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, αρκετές εταιρείες ενεργοποιούν τα αναπτυξιακά τους σχέδια. Τελευταία εμφανίζεται κινητικότητα και στην αγορά αδειών, με κινεζικές επιχειρήσεις οι οποίες επιδιώκουν να αποκτήσουν θέσεις στην εγχώρια παραγωγή αιολικής ενέργειας. Αλλά και ελληνικές εταιρείες φαίνεται ότι αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στη δευτερογενή αυτή αγορά, επιδιώκοντας να αποκτήσουν τις άδειες από ώριμα αιολικά πρότζεκτ, που οι αρχικοί τους ιδιοκτήτες αδυνατούν να υλοποιήσουν. Aδειοδοτημένα έργα που βρίσκονται στο «pipeline» των εταιρειών, περιμένουν το «πράσινο φως» από τις τράπεζες για να ξεκινήσουν, ενώ αρκετές μεγάλες ελληνικές εταιρείες του κλάδου όπως και ξένες έχουν ξεκινήσει διπραγματεύσεις με χρηματοπιστωτικούς ομίλους του εξωτερικού για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων.
Διπλός στόχος
Για του Κινέζους ο στόχος φαίνεται να είναι διπλός: Κινεζικές εταιρείες περνούν στην παραγωγή ανεμογεννητριών και αναμένεται ρίξουν σημαντικά το κόστος τα επόμενα χρόνια, συμπαρασύροντας προς τα κάτω και τις τιμές των ανεμογεννητριών ευρωπαϊκής κατασκευής: «Μία μείωση του κόστους του εξοπλισμού κατά 20%-30% τα επόμενα χρόνια δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει», δήλωσε στέλεχος της αγοράς, εκτιμώντας ότι το φαινόμενο των φωτοβολταϊκών, των οποίων οι τιμές έπεσαν θεαματικά τα προηγούμενα χρόνια λόγω των φτηνών κινεζικών πάνελ, θα επαναλειφθεί με τις ανεμογεννήτριες αλλά με χαμηλότερη ένταση. Σήμερα, ένα αιολικό MW κοστίζει περίπου 1 εκατ. ευρώ.
Δεδομένου του αιολικού δυναμικού της, από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, η Ελλάδα παρουσιάζει πολλές δυνατότητες. Καταρχήν τα αιολικά μπορούν να αποτελέσουν μία ενδιαφέρουσα εναλλακτική πηγή παραγωγής ηλεκτρισμού στα νησιά και κυρίως τα μη διασυνδεδεμένα. Σήμερα, όλοι οι καταναλωτές ρεύματος πληρώνουν μέσω των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, μία χρέωση που είναι ενσωματωμένη στα τιμολόγια ηλεκτρισμού της ΔΕΗ και των ιδιωτικών εταιρειών, περί τα 700 εκατ. ευρώ ετησίως, για να μπορούν οι κάτοικοι των νησιών να πληρώνουν ίδιες τιμές ρεύματος με την υπόλοιπη χώρα. Τα μη διασυνδεδεμένα νησιά έχουν υψηλότερο κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού επειδή χρησιμοποιούν αποκλειστικά ως καύσιμο το πετρέλαιο, που είναι ακριβότερο από το λιγνίτη, τα υδροηλεκτρικά και το φυσικό αέριο, που διαθέτει η υπόλοιπη χώρα. Εκτιμάται ότι με την επίτευξη των στόχων του 2020 για τις ΑΠΕ, το κόστος των ΥΚΩ θα μπορούσε να μειωθεί κατά 200-250 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ σημαντική θα ήταν και η εξοικονόμηση συναλλάγματος από την υποκατάσταση των ακριβών, εισαγόμενων υγρών καυσίμων σε όλη τη χώρα.
Η διείσδυση των ΑΠΕ και των αιολικών θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην αποτροπή του ελλείμματος ηλεκτροπαραγωγικής ισχύος της χώρας από το 2016, όπως προβλέπει ο ΕNTSO-E (o ευρωπαϊκός οργανισμός των εθνικών Διαχειριστών Δικτύων Ηλεκτρισμού). Αν επιτευχθούν οι στόχοι, τότε η χώρα δεν κινδυνεύει από έλλειμμα, διαφορετικά όμως μπορεί να βρεθεί υπό την πίεση συνεχών μπλακ άουτ, λόγω έλλειψης επαρκούς ηλεκτροπαραγωγικής ισχύος και ανεπαρκών διασυνδέσεων με τις γειτονικές χώρες για εισαγωγές ρεύματος.
Οι νέοι στόχοι της Ε.Ε. για την πράσινη ενέργεια, όπως αναμένεται να οριστικοποιηθούν το φθινόπωρο, καλούν για μεγαλύτερη διείσδυση των ΑΠΕ στο σύστημα, ειδικά εκείνων, των οποίων οι τιμές, όπως τα αιολικά, δεν δημιουργούν πρόσθετα κόστη. Μετά την απόσβεση της επένδυσης μάλιστα, περίπου 10 χρόνια μετά την πρώτη λειτουργία της, η ένταξη των αιολικών στο σύστημα μπορεί να αποφέρει και οικονομικότερη ενέργεια, απαλλαγμένη από της εξάρτηση των εισαγωγών και των διακυμάνσεων των διεθνών τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Διεθνείς μελέτες εκτιμούν ότι η δραστηριότητα στα αιολικά θα αναθερμανθεί τα επόμενα χρόνια σε αρκετές χώρες της Ε.Ε., ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα η εγκατάσταση περισσότερων ΑΠΕ θα μειώσει το κόστος της ενέργειας στην Ε.Ε. και θα συμβάλει στην απεξάρτηση από τις ενεργειακές πηγές τρίτων χωρών.
