Σύμφωνα με την τελευταία αναθεώρηση του μνημονίου που ανακοινώθηκε προχθές, μέχρι το Σεπτέμβριο θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις με τη βιομηχανία για την εισαγωγή μόνιμων προσαρμογών στις συμβάσεις αγοραπωλησίας ηλεκτρισμού, ιδιαίτερα στα φωτοβολταϊκά, ούτως ώστε να ευθυγραμμιστούν οι αποδόσεις στα βιώσιμα μέσα επίπεδα της ΕΕ, λαμβανομένων υπόψη και των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του λογαριασμού του ΛΑΓΗΕ για τις ΑΠΕ, ώστε να αποφευχθεί η επέκταση της έκτακτης ειδικής εισφοράς και χωρίς να επιβάλλονται υπερβολικά βάρη στους καταναλωτές.
Πρόκειται για την περίφημη συμφωνία (new deal) για το «κούρεμα» των τιμών των φωτοβολταϊκών, που για πρώτη φορά παίρνει συγκεκριμένη μορφή και χρονικό όριο για να ξεκινήσει να εφαρμόζεται.
Το θέμα απασχόλησε την περασμένη εβδομάδα την περίφημη σύσκεψη του ΥΠΕΚΑ με τους φορείς των ΑΠΕ, οι οποίοι άκουσαν μια σειρά από σκέψεις του υπουργείου για το ύψος του κουρέματος (40% μέσος όρος έως 60% σε ορισμένες περιπτώσεις) αλλά και για τα κίνητρα που θα δοθούν για συμμετοχή (επέκταση σύμβασης).
Από τις τοποθετήσεις των φορέων ξεχωρίζουμε τα εξής: Δεν ευθύνονται οι ΑΠΕ για το έλλειμμα αλλά αντίθετα έχουν ήδη σηκώσει σημαντικό βάρος (εισφορά, καθυστερήσεις), τα όποια μέτρα δεν μπορεί να είναι οριζόντια αλλά απαιτείται μελέτη και φυσικά οι αποδόσεις της Ευρώπης δεν είναι συγκρίσιμες με την Ελλάδα (καθυστερήσεις, χρηματοοικονομικό και γραφειοκρατικό κόστος, αβεβαιότητες προσφυγών, φορολογία).
Εκτός όμως από τα θέματα που έχουν τεθεί επισήμως, ήδη οι φορείς των ΑΠΕ έχουν κληθεί να συμμετέχουν στο διάλογο, κομίζοντας συγκεκριμένες προτάσεις για την παραμετροποίηση των αλλαγών: ποιος θα πληρώσει τι και τι βάρος θα σηκώσει η κάθε τεχνολογία αλλά και οι ειδικές υποπεριπτώσεις κάθε τεχνολογίας (πχ. κόστος εξοπλισμού, ύψος ταρίφας, ύπαρξη ή όχι επιδότησης του αναπτυξιακού, κόστος δανεισμού κ.ο.κ.).
Όπως επισημαίνουν πάντως πηγές της αγοράς υπάρχουν σοβαρά θέματα που εκτιμάται ότι θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην όλη διαδικασία.
Κατ΄ αρχάς, το ύψος του κουρέματος. Εάν ισχύει το 60%, εκτιμάται με βεβαιότητα ότι μια σειρά από έργα που καθίστανται ζημιογόνα και οι επενδυτές θα κληθούν να επωμιστούν ζημιές.
Δεύτερον το αγκάθι των τραπεζών. Το υπουργείο και η κυβέρνηση δεν μπορούν να κάνουν μια συνολική συμφωνία με τις τράπεζες, οι οποίες λειτουργούν με συγκεκριμένα κριτήρια. Δεν μπορεί να υπάρξει δηλαδή μια μαζική ρύθμιση, αφού η κάθε σύμβαση αντιμετωπίζεται με τα δικά της κριτήρια και με βάση το συγκεκριμένο δανειολήπτη.
Τρίτον τα περισσότερα δάνεια είναι δεκαετούς διάρκειας και άρα δεν προσφέρεται κανένα επιπλέον κίνητρο με τη χρονική επέκταση των συμβάσεων αγοραπωλησίας του παραγωγού με το ΛΑΓΗΕ.
Τέταρτον υπάρχουν περιπτώσεις δανείων που δεν αφορούσαν μόνο τη φωτοβολταϊκή επένδυση αλλά ελήφθησαν από εταιρείες με άλλες κύριες δραστηριότητες. Μέρος μόνο του δανεισμού πήγε για το φωτοβολταϊκό και το υπόλοιπο σε άλλες επενδύσεις ή ανάγκες.
Πέμπτον, το κούρεμα οδηγεί τα ξένα fund εκτός ελληνικής αγοράς. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την αγορά των φωτοβολταϊκών, η οποία κατά τα φαινόμενα οδηγείται σε κλείσιμο. Το θέμα ακουμπά άλλες δραστηριότητες και επενδύσεις, που πιθανόν εξέταζαν κεφάλαια του εξωτερικού για τη χώρα. Σε περίπτωση που υπάρξει τέτοιου είδους αρνητική εξέλιξη μπαίνει εκ νέου απαγορευτικό σε τοποθετήσεις σε ελληνικά assets ή projects.
Έκτον, έστω και εάν η κυβέρνηση θεωρεί ότι νομικά έχει ισχυρά επιχειρήματα για να προχωρήσει στο κούρεμα των φωτοβολταϊκών, αυτό δε σημαίνει ότι ο κλάδος θα «πέσει αμαχητί» και αναμένεται να υπάρξει κύκλος προσφυγών και δικαστικών διενέξεων.
Τα ζητήματα αυτά και όχι μόνο αναμένεται να θέσουν μέχρι τις 5 Αυγούστου οι εκπρόσωποι της αγοράς, όπως έχει συμφωνηθεί στο πλαίσιο της πρόσφατης σύσκεψης με το ΥΠΕΚΑ. Πάντως, το γεγονός ότι το new deal μπήκε με ρητό χρονοδιάγραμμα στο μνημόνιο δείχνει ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στο κούρεμα με ή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εμπλεκομένων.
Πηγή:www.capital.gr