Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά
Ο ΣΠΕΦ απέστειλε επιστολή στον Υφυπουργό ΠΕΚΑ και την ΡΑΕ σχετικά με την απόφαση υπ’ αριθμ. 700/2012 από 6/8/12 της δεύτερης, η οποία και εφαρμόζει την ΥΑ Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/749 ΦΕΚ Β’ 889 από 22/3/12 κατά της οποίας ωστόσο ο ΣΠΕΦ έχει προσφύγει στο ΣτΕ με αίτηση ακύρωσης με την βασική αιτιολογία της υπέρβασης των εννοιολογικών ορισμών των σχετικών νόμων περί συμπαραγωγής. Η αποζημίωση της μεγάλης ΣΗΘΥΑ (τεχνολογία με χρήση ορυκτών καυσίμων >35 MW) με FIT, χωρίς σχετική Κοινοτική υποχρέωση, θα επιβαρύνει το ταμείο του ΛΑΓΗΕ με άμεσες αναδρομικές καταβολές 70 εκατ. ευρώ και επιπλέον τουλάχιστον 70 εκατ. ευρώ ετησίως, χρήματα που ουδόλως υπάρχουν ωστόσο. Ο ΣΠΕΦ καλεί την Πολιτεία και την Διοίκηση να επανεξετάσουν την προσβαλλόμενη στο ΣτΕ Υ.Α. καθώς και το άρθρο 197 του ν. 4001/2011 και να απέχουν από την εφαρμογή τους τουλάχιστον ως την έκδοση της δικαστικής απόφασης ώστε να αποφευχθεί επιβάρυνση του ταμείου του ΛΑΓΗΕ που κατόπιν δεν θα μπορεί να θεραπευτεί.
Ολόκληρη η επιστολή
«Όπως σας έχουμε επανειλημμένως ενημερώσει με προηγούμενες επιστολές μας, ο σύνδεσμος μας κατέθεσε την 11η Μαΐου 2012 ενώπιον του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης κατά της υπ’ αριθ. Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/749 (ΦΕΚ Β’ 889/22.3.2012) απόφασης του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής περί «καθορισμού των λεπτομερειών της μεθόδου υπολογισμού της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή και της αποδοτικότητας συμπαραγωγής και ρύθμισης θεμάτων σχετικών με την αδειοδότηση των Μονάδων παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από Συμπαραγωγή και Συμπαραγωγή υψηλής Αποδοτικότητας και τη συμμετοχή τους στην Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας και το Σύστημα Εγγυημένων Τιμών ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ καθώς και την αποζημίωση αυτών». Ένας από τους βασικότερους λόγους της ως άνω προσφυγής μας προς το ΣτΕ αποτελεί το γεγονός ότι με την υπόψη Υπουργική Απόφαση – κατά παράβαση της εθνικής και της κοινοτικής νομοθεσίας – υποβιβάζεται σημαντικά ο πήχης των απαιτήσεων που πρέπει να πληρούνται προκειμένου μια μονάδα να χαρακτηριστεί ως ΣΗΘΥΑ και να αμείβεται με εγγυημένη τιμή, προκαλώντας, μεταξύ άλλων, τεράστια οικονομική επιβάρυνση στο ήδη προβληματικό ταμείο του ΛΑΓΗΕ, η οποία πιθανώς επιχειρείται να αντισταθμιστεί από την Πολιτεία με την μη-νόμιμη πράξη επιβολής φορολόγησης επί του τζίρου των ΑΠΕ που ήδη βρίσκονται εν λειτουργία, όπως «διαρρέεται». Επανερχόμαστε στο θέμα με αφορμή την προσφάτως εκδοθείσα απόφαση της ΡΑΕ υπ’ αριθ. 700/2012 σχετικά με τον «Έλεγχο Αποδοτικότητας και Καθορισμό Ειδικών Λειτουργικών Αναγκών Κατανεμόμενης Μονάδας ΣΗΘΥΑ» της εταιρείας «Αλουμίνιον Α.Ε.», θ οποία εδράζεται στην ως άνω Υπουργική Απόφαση που προσεβλήθη ενώπιων του ΣτΕ και η οποία, με το σκεπτικό και την μεθοδολογία υπολογισμού που εφαρμόζεται σε αυτήν, επιβεβαιώνει εμπράκτως την ορθότητα βασικών σημείων της προσφυγής μας.
Ειδικότερα θα θέλαμε να θέσουμε υπόψη σας τα εξής:
Με την απόφαση 700/2012 της ΡΑΕ επιβεβαιώνεται ότι η προσβληθείσα Υπουργική Απόφαση κατήργησε –κατά παράβαση εγχώριας και κοινοτικής νομοθεσίας– την θεμελιώδη απαίτηση για επίτευξη ενός ελάχιστου ετήσιου συνολικού βαθμού αποδόσεως προκειμένου μια μονάδα συμπαραγωγής να μπορεί να χαρακτηριστεί ως ΣΗΘΥΑ. Συγκεκριμένα, χωρίς –εξ όσων γνωρίζουμε– να έχει καταργηθεί η απαίτηση του εγχώριου κανονιστικού πλαισίου για επίτευξη συνολικού βαθμού απόδοσης τουλάχιστον 75% (σε περίπτωση χρήσης τεχνολογίας συνδυασμένου κύκλου), χαρακτηρίζεται ως ΣΗΘΥΑ μια εγκατάσταση που – σύμφωνα με τα στοιχεία που υπέβαλε η ίδια η ενδιαφερόμενη εταιρεία – δεν επιτυγχάνει τον βαθμό αυτό, ούτε καν ως προς το αναπαραγωγικό της μέρος.
Περαιτέρω, με την ίδια απόφαση της ΡΑΕ επιβεβαιώνεται η «κατάργηση» και της Κοινοτικής νομοθεσίας ως προς την απαίτηση επίτευξης ενός ελάχιστου συνολικού βαθμού απόδοσης τουλάχιστον 70%, σε περίπτωση μονάδων συμπαραγωγής με συμπαραγωγικό και μη συμπαραγωγικό μέρος και με ηλεκτροπαραγωγική ικανότητα άνω των 25 MW (Οδηγία 2004/8/ΕΚ, άρθρο 12, παρ. 2). Συγκεκριμένα, ενώ η υπόψη μονάδα συμπαραγωγής αποτελείται, και αντιμετωπίζεται από την ΡΑΕ στα πλαίσια της ως άνω απόφασης, ως μια ενιαία Κατανεμόμενη Μονάδα ΣΗΘΥΑ, η οποία αποτελείται από 2 Αεριοστρόβιλους, 2 Λέβητες Ανάκτησης Θερμότητας και 1 Ατμοστρόβιλο σε συνδυασμένο κύκλο με συνολική ισχύ 334 MW, η ΡΑΕ βασιζόμενη στην ως άνω προσβληθείσα Υπουργική Απόφαση χαρακτηρίζει με την απόφαση της ως ΣΗΘΥΑ το συμπαραγωγικό μέρος της (λειτουργία μόνο του ενός εκ των δυο αεροστροβίλων) χωρίς να εξετάζεται αν επιτυγχάνεται και ο απαιτούμενος ελάχιστος συνολικός βαθμός απόδοσης για το σύνολο της ενιαίας Κατανεμόμενης Μονάδας ΣΗΘΥΑ (δηλαδή και των δυο αεριοστρόβιλων συν του ατμοστρόβιλου σε λειτουργία). Μάλιστα η «παράλειψη» αυτή της ως άνω προσβληθείσας ενώπιον του ΣτΕ Υπουργικής Απόφασης εύλογα προκαλεί ερωτήματα, αφού η συγκεκριμένη ενιαία Κατανεμόμενη Μονάδα ΣΗΘ δεν επιτυγχάνει τον ως άνω απαιτούμενο ελάχιστο συνολικό βαθμό απόδοσης.
Πέραν αυτών, με την συγκεκριμένη απόφαση της ΡΑΕ επιβεβαιώνεται άλλη μια παραβίαση του εθνικού και του κοινοτικού δικαίου που εισήχθη με την επίμαχη Υπουργική Απόφαση και συγκεκριμένα το ότι για να χαρακτηριστεί ή όχι ως ΣΗΘΥΑ μια μονάδα λαμβάνεται υπόψη ο επιτυγχανόμενος βαθμός απόδοσης σε ένα 24ωρο (ονομαζόμενο 24ωρη Χαρακτηριστική Κατάσταση Μονάδας συμπαραγωγής), και όχι σε ετήσια βάση όπως ρητά προβλέπει η νομοθεσία. Επιπροσθέτως, δεν υπάρχει κάποια ασφαλιστική δικλείδα για την διόρθωση τυχόν αποκλίσεων μεταξύ της υποβληθείσας 24ωρης Χαρακτηριστικής Κατάστασης και των απολογιστικών στοιχείων λειτουργίας, αφού προβλέπεται υποβολή σχετικής έκθεσης μόνο μια φορά ετησίως, χωρίς δυνατότητα αναδρομικών διορθώσεων σε περίπτωση που δεν επιτεύχθηκε την προηγούμενη χρονιά η απαραίτητη εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας για να μπορεί να χαρακτηρίζεται μια μονάδα ως ΣΗΘΤΑ και που άρα έτυχε ευεργετημάτων (προτεραιότητα ένταξης και εγγυημένη τιμή) χωρίς να τα δικαιούται, και εις βάρος των πραγματικών ΑΠΕ. Μάλιστα και αυτό το σημείο προκαλεί εύλογη απορία, αφού με την ως άνω προσβληθείσα ενώπιων του ΣτΕ Υπουργική Απόφαση, καταργήθηκε το άρθρο 5 της υπουργικής απόφασης Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/οικ.15641 (ΦΕΚ Β’ 1420/15.7.2009) που προέβλεπε υποχρέωση δήλωσης των λειτουργικών στοιχείων σε μηνιαία βάση, περιλαμβάνοντας απολογιστικά στοιχεία για τον προηγούμενο μήνα, έτσι ώστε να υπάρχει συνεχής και αποτελεσματικός έλεγχος.
Τέλος θα επιθυμούσαμε να κάνουμε και μια σημαντική επισήμανση ως προς τους υπολογισμούς που περιέχονται στην απόφαση υπ’ αριθ. 700/2012 της ΡΑΕ. Συγκεκριμένα, οι τρεις άδειες παραγωγής της «Αλουμίνιον Α.Ε.» αντιμετωπίζονται από την ΡΑΕ ως μια ενιαία εγκατάσταση (Κατανεμόμενη Μονάδα ΣΗΘΥΑ) κάνοντας χρήση των διατάξεων του Κώδικα συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας που αφορούν στο σύνολο των μονάδων ενός σταθμού αεριοστροβιλικού συνδυασμένου κύκλου (σελίδα 4 του σκεπτικού της απόφασης της ΡΑΕ), αλλιώς δεν θα τεκμηριωνόταν αλληλεξάρτηση των –στα χαρτιά ξεχωριστών– μονάδων της εταιρίας. Όμως σύμφωνα με τη νομοθεσία (Ν. 3734/2009, Οδθγία 2004/8/ΕΚ), ο βαθμός απόδοσης κατωφλίου για μονάδες πλήρους συμπαραγωγής συνδυασμένου κύκλου αεροστροβίλου με ανάκτηση θερμότητας (και ατμοστροβίλου συμπύκνωσης-απομάστευσης) είναι 80% και όχι 75% που λαμβάνεται στους υπολογισμούς της ΡΑΕ και επομένως οι υπολογισμοί αυτοί κα πρέπει να διορθωθούν με την χρήση του σωστού συντελεστή (ήτοι 80%), για να διαπιστωθεί εάν όντως επιτυγχάνεται η απαιτούμενη εκ του νόμου εξοικονόμηση πρωτογενούς ενέργειας για να μπορεί να χαρακτηριστεί η συγκεκριμένη εγκατάσταση ως ΣΗΘΥΑ. Ευρύτερα στα πλαίσια των ενεργειών της Διοίκησης για την εξασφάλιση της διαφάνειας και της νομιμότητας σε θέματα όπως τα ανωτέρω, κρίνεται απαραίτητο όπως η πιστοποίηση των μετρητικών διατάξεων, του λογισμικού, κλπ. αλλά και του ότι μια κατανεμόμενη μονάδα μπορεί να χαρακτηριστεί ως Κατανεμόμενη Μονάδα ΣΗΘΥΑ ανατεθεί σε ανεξάρτητο, διεθνώς αναγνωρισμένο φορέα πιστοποίησης. Κατόπιν των ανωτέρω στοιχείων που ενισχύουν/αποδεικνύουν στην πράξη το περιεχόμενο της αίτησης ακύρωσης που έχει υποβληθεί στο ΣτΕ, είναι σαφής το πόσο εύλογο και τεκμηριωμένο είναι το αίτημα που σας έχουμε υποβάλλει με προγενέστερες επιστολές μας να εξετάσετε ενδελεχώς τόσο το θέμα της επίμαχης Υπουργικής Απόφασης Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/749 (ΦΕΚ Β’ 889/22.3.2012), όσο και γενικότερα των σχετικών προβλέψεων στο άρθρο 197 του Ν.4001/2011, και να απέχετε από την εφαρμογή της προσβαλλόμενης απόφασης και/ή την διενέργεια πράξεων προς εφαρμογή της, αφού μπορεί να προκληθεί τεράστια ζημιά στα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου (π.χ. επιπλέον επιβάρυνση του ταμείου του ΛΑΓΗΕ) χωρίς δυνατότητα επίκλησης άγνοιας των συνεπειών εκ μέρους των υπευθύνων. »
