Αξίζει μια επένδυση φωτοβολταϊκού πάρκου με τα σημερινά δεδομένα;
Οι τελευταίες αλλαγές στον τομέα των φωτοβολταϊκών έχουν δημιουργήσει μεγάλο κλίμα ανασφάλειας σε νέους αλλά και παλιούς παραγωγούς ηλιακής ηλεκτρικής ενέργειας.
Η δεύτερη μη προγραμματισμένη ξαφνική μείωση της εγγυημένης τιμής της κιλοβατώρας από την 1η Αυγούστου, οι καθυστερήσεις πληρωμών της παραγόμενης ενέργειας από τον ΛΑΓΗΕ, η άρνηση των τραπεζών για δανειοδότηση, τα πολύ υψηλά επιτόκια στις λίγες περιπτώσεις δανείων και η αναμενόμενη έκτακτη εισφορά επί του τσίρου των εν λειτουργία παρκών, έχουν επηρεάσει αρνητικά την αγορά και τους επενδυτές, που τηρούν στάση αναμονής ακόμη και με ώριμα έργα που ήταν έτοιμα να ξεκινήσουν.
Το ερώτημα που όλους απασχολεί είναι: αξίζει μια επένδυση φωτοβολταϊκού πάρκου με τα σημερινά δεδομένα; Η απάντηση δίνεται στη συνέχεια με το παράδειγμα φωτοβολταϊκού πάρκου μέχρι 100 Kwp.
Πριν από δύο χρόνια η εγγυημένη τιμή της κιλοβατώρας ανέρχονταν στα 0,45 σεντ/kwh για πάρκα μέχρι 100 Kwp . Η κατασκευή του πάρκου των 100 Κwp με σταθερές βάσεις κόστιζε γύρω στις 340.000 € ενώ πάρκου με tracker στις 370.000 έως 400.000 €.
Η απόδοση του σταθερού πάρκου 100 Kwp ανέρχεται περίπου στα 150.000Kwh τον χρόνο δηλαδή γύρω στις 65.000 €, ενώ αυτού με tracker στα 200.000 Kwh τον χρόνο, δηλαδή γύρω στις 90.000 €.
Σήμερα η εγγυημένη τιμή feed-in-tarif μειώθηκε στα 22,5 σεντ/kwh για πάρκα μέχρι 100 Kwp, ενώ η κατασκευή του σταθερού πάρκου κοστίζει περίπου 160.000 €, και αυτή του κινούμενου περίπου 200.000 €. Με τις παραπάνω αποδόσεις ένα σταθερό πάρκο 100 Kwp αποφέρει σήμερα περίπου 34.000€ και το κινούμενο περίπου 45.000€ το χρόνο.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα η απόσβεση του κεφαλαίου χωρίς δάνειο γίνεται στα 5 χρόνια και με δάνειο στα 8-10 χρόνια. Αν επίσης σκεφτεί κανείς, ότι πρόκειται για μια επιχείρηση που δουλεύει σχεδόν μόνη της για τα επόμενα 20 χρόνια με μια μικρή φροντίδα και λίγο χρόνο του παραγωγού, τότε ένα φωτοβολταϊκό πάρκο εξακολουθεί να αποτελεί μια πολύ καλή επένδυση. Και ας μην υποτιμούμε το περιβαλλοντολογικό και το ενεργειακό όφελος της χώρας, αφού με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παράγεται καθαρή για τον πλανήτη ενέργεια και επέρχεται ανεξαρτητοποίηση από τα ορυκτά καύσιμα.
Ωστόσο η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα, παραμονή στη ευρωζώνη, τράπεζες ικανές να δανειοδοτούν τις επενδύσεις, επενδυτές που πληρούν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις και κράτος αξιόπιστο που ανταποκρίνεται στις οφειλές του και τηρεί τα συμβόλαια.
Για παράδειγμα η φημολογούμενη έκτακτη εισφορά στα υφιστάμενα φωτοβολταϊκά είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για την εμπιστοσύνη των επενδυτών στο κράτος. Με την έκτακτη εισφορά, το κράτος τιμωρεί αυτούς που στήριξαν την ανάπτυξη στην πιο δύσκολη και αβέβαιη περίοδο της ελληνικής οικονομίας στα τελευταία 50 χρόνια.
Και τέλος αυτό που πρέπει να προσέξει ο κάθε επενδυτής παραγωγός, μετά την απόφασή του να επενδύσει στον τομέα των φωτοβολταϊκών, είναι η επιλογή μιας κατασκευάστριας εταιρείας, με εμπειρία και αξιοπιστία στο χώρο, γιατί το τελευταίο διάστημα παρατηρείται το καθαρά ελληνικό φαινόμενο, όπου διάφοροι από παντελώς ξένους επαγγελματικούς χώρους αναλαμβάνουν την εγκατάσταση έργων.
