Η άρση των στρεβλώσεων αποτελεί προϋπόθεση της οικονομικής ευστάθειας και βιωσιμότητας του Λειτουργού.
Ο Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά (ΣΠΕΦ)με σημερινή επιστολή του προς την υγεσία του ΥΠΕΚΑ τονίζει ότι η άρση των στρεβλώσεων στα πλαίσια του Β’ πακέτου νομοθετικών πρωτοβουλιών του ΥΠΕΚΑ, αποτελεί προϋπόθεση της οικονομικής ευστάθειας και βιωσιμότητας του Λειτουργού.
Ο ΣΠΕΦ πιστεύει ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από 7 προτάσεις που έχει καταθέσει στο ΥΠΕΚΑ.
Ολόκληρη η επιστολή:
«Σε συνέχεια των πρόσφατων μέτρων που ανακοινώθηκαν από το ΥΠΕΚΑ αναφορικά με τα Φωτοβολταϊκά και ενόψει των Νομοθετικών ρυθμίσεων που αναμένονταιγια την αγορά ενέργειας να θεσμοθετηθούν επιπλέον από την Βουλή, θα θέλαμε για άλλη μια φορά να επισημάνουμε πως οποιοδήποτε μέτρο θα έβλαπτε τις εν λειτουργία μέχρι σήμερα Φωτοβολταϊκές μονάδες θα εκμηδένιζε αυτόματα την οιαδήποτε προοπτική επενδύσεων και ανάπτυξης στη χώρα μας ανεξαρτήτως κλάδου. Η απασφάλιση της θρυαλλίδας αυτής πέραν της μη ηθικής και μη νόμιμης υπόστασης της αλλά και των προσφυγών που θα την ακολουθούσαν, θα εκκινούσε και έναν ατέρμονα φαύλο κύκλο αμφισβητήσεων, «κουρέματος» απαιτήσεων και συνεπακόλουθα δανείων σε όλο το εύρος της οικονομίας, που θα καθήλωνε την επενδυτική εμπιστοσύνη στο ναδίρ για πάρα πολλά χρόνια. Αξίζει να επισημανθεί εδώ πως ήδη μέσω της τακτικής φορολογίας επί των προ φόρων κερδώντους οι εν λειτουργία επαγγελματικές Φωτοβολταϊκές μονάδες αιμοδοτούν ετησίως το Κράτοςμε έσοδα 65 εκατ. ευρώ, ενώ φορο-συλλέγουν και αποδίδουν επιπλέον 70 εκατ. ευρώ από ΦΠΑ. Εν κατακλείδι η αξιοπιστία,η προστασία και σταθερότητα του επενδυτικού – παραγωγικού κλίματος με στόχο την επίτευξη ανάπτυξης, ιδιαίτερα κατά την παρούσα περίοδο, αποτελούν ζητήματα πρωταρχικής σημασίας για τη Χώρα μας και οποιαδήποτε ενέργεια θα τα κλόνιζε, είναι βέβαιο ότι κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Όσον αφορά τον κλάδο μας, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια οποτεδήποτε προέκυπτε πρόβλημα με την οικονομική κατάσταση του Λειτουργού, τα μέτρα που λαμβάνονταν αφορούσαν αποκλειστικά στα Φωτοβολταϊκά. Είναι χαρακτηριστικό ότι -ύστερα κι από τα τελευταία μέτρα- μέσα σε μόλις δυόμισι χρόνια έχουμε τρείς σημαντικότατες μειώσεις στα Feed-in-Tariffs, την αναστολή αδειοδοτήσεων, καθώς και την εξαίρεση της συγκεκριμένης τεχνολογίας από τις ευεργετικές διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου. Εάν πράγματι το πρόβλημα οφειλόταν στα φωτοβολταϊκά, από τηναιχμιακήλειτουργία των οποίων το αποφευγόμενο κόστοςγια το σύστημα, μόνο τοέτος 2012 σύμφωνα με μελέτη του ΑΠΘ,αποτιμάται σε €245 εκατ. ευρώ, τότε αυτό, ύστερα από τις αλλεπάλληλεςαυτές παρεμβάσεις, θα είχε επιτέλους επιλυθεί.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε ωστόσο και ευθαρσώς μνημονεύεται στην αιτιολογία του πρόσφατου πακέτου μέρων ΥΠΕΚΑ, το πρόβλημα ουδόλως πρόκειται να επιλυθεί ασκώντας μονομερή πολιτική εστιάζοντας μάλιστα αποκλειστικά στα Φ/Β, την στιγμή που τα περιθώρια αποσιώπησης της πραγματικής αιτίας του προβλήματος, που δεν είναι άλλη από τις απίθανες στρεβλώσεις που λαμβάνουν χώρα στην ηλεκτροπαραγωγή και που άπαντες πλέον αναγνωρίζουν, έχουν παντελώς εξαντληθεί.Οι στρεβλώσεις της αγοράς που επανειλημμένα Οργανισμοί (ΙΟΒΕ), Φορείς ΑΠΕ και Πανεπιστήμια (ΑΠΘ, ΕΜΠ) έχουν ποσοτικοποιημένα με μελέτες αναδείξει, αλλά και η Πολιτεία σε επίπεδο διαλόγου αναγνωρίσει με προεξέχοντα τον Μηχανισμό ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΜΚ) και της συνεπακόλουθα πλασματικής ΟΤΣ (Οριακή Τιμή Συστήματος), οφείλουν να αποτελέσουν το πεδίο στο οποίο πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα προκειμένου να υπάρξει μια ουσιαστική και βιώσιμη λύση του ζητήματος της ευστάθειας του Λειτουργού. Στο πλαίσιο αυτό δεν μπορεί πλέον να αγνοείται το γεγονός πως ενώ από τον Ιανουάριο του 2009 έως και σήμερα (όπου διαθέτουμε αναλυτικά μηνιαία στοιχεία) οι καταναλωτές έχουν καταβάλει μέσω του τέλους ΕΤΜΕΑΡ το ποσό των 400 εκατ. ευρώπερίπου για την στήριξη των ΑΠΕ, δυστυχώς, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ (Ιούλιος 2011), το 60% από το ποσό αυτό δηλαδή 240 εκατ. ευρώέχουν μέσω των στρεβλώσεων διοχετευθεί στην επιδότηση της Προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και εν τέλει στην στήριξη των ορυκτών καυσίμων που κυριαρχούν στο ενεργειακό ισοζύγιο.Είναι απολύτως βέβαιο πως το αντίστοιχο ποσό για το σύνολο της περιόδου από το 1999, οπότε και στρεβλά θεσμοθετήθηκε ο υπολογισμός του τέλους αυτού υπέρ των ΑΠΕ μέχρι σήμερα, το συνολικό ποσό που υπεξέφυγε του προορισμού του και διοχετεύθηκε στα ορυκτά καύσιμα οπωσδήποτε ξεπερνά τα 300 εκατ. ευρώ σωρευτικά.
Ως προς τον Μηχανισμό ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους (ΜΜΚ), είναι αδιανόητο και ταυτόχρονα προκλητικό το δήθεν προσωρινό αυτό μέτρο να εξακολουθεί να ισχύει έξι χρόνια μετά τη θέσπισή του. Ο μηχανισμός αυτός μέσω της προσαύξησης του +10%, παρέχει κίνητρο στους ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγούς να προτιμούν ακριβό φυσικό αέριο αφού με το +10% θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα.Είναι απολύτως επιζήμιο η φθηνή εγχώρια λιγνιτική παραγωγή να υποκαθίσταται πέραν κάθε λογικής μέσω του ΜΜΚ από τις διπλάσια ακριβότερες μονάδες εισαγόμενου φυσικού αερίου και μάλιστα χωρίς αυτό να προσμετρείται καν στον Ημερήσιο Ενεργειακό Προγραμματισμό (ΗΕΠ) και την διαμορφούμενη από αυτόν ΟΤΣ. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο κατά τις νυχτερινές ώρες (12:01 π.μ. – 05:00 π.μ.) του πρώτου πενταμήνου του 2012 υποκαταστάθηκαν 804.000MWhφθηνής λιγνιτικής παραγωγής (βάσει αναλυτικών στοιχείων ΑΔΜΗΕ) με αποτέλεσμα να προκληθεί μια εντελώς περιττή επιβάρυνση της τάξεως των €50.000.000.
Η νοθευμένη ΟΤΣ που ουδεμία σχέση έχει με το πλήρες κόστος της συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής (εξαιτίας του ΜΜΚ, των μη ρεαλιστικών δηλώσεων διαθεσιμότητας ισχύος στον ΗΕΠ αλλά και των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος που δεν αποτυπώνονται σε αυτήν αν και ισοδυναμούν με επιπλέον 9 ευρώ / MWhμεσοσταθμικά) πρέπει άμεσα να απαλειφθεί από την οικονομική εξίσωση αποτίμησης των ΑΠΕ και του υπολογισμού του ΕΤΜΕΑΡ.Η ΟΤΑ (Οριακή Τιμή Αποκλίσεων) όπως απολογιστικά υπολογίζεται από τον διαχειριστή καθημερινά, ίσως θα μπορούσε τουλάχιστον μεταβατικά να χρησιμοποιηθεί προς τον σκοπό αυτό, αφού αντικατοπτρίζοντας πλησιέστερα την πραγματικότητα του χονδρεμπορικού κόστους ενέργειας κινήθηκε στα επίπεδα των 82 ευρώ/MWh το α’ εξάμηνο του 2012 όταν η ΟΤΣ έδειχνε 63,5 ευρώ/MWh. Από μόνο του αυτό, παρ’ ότι και πάλι δεν αντικατοπτρίζει το πλήρες κόστος της συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής, θα γλύτωνε τον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ από πλασματικό νέο έλλειμμα της τάξης των 120 εκατ. ευρώ ετησίως. Εν πάση περιπτώσει αν εξαιτίας της αυξημένης συμμετοχής του φυσικού αερίου στο ισοζύγιο της ηλεκτροπαραγωγής (25 – 30%) χρειάζεται να γίνουν αυξήσεις στο κόστος του ρεύματος, δεν μπορούν οι ΑΠΕ και τα Φωτοβολταϊκά να αποτελούν μονίμως το εύκολο πρόσχημα.
Εξίσου σημαντικό ζήτημα είναι και η επιχειρούμενη έναρξη αποζημίωσης της τεχνολογίας ΣΗΘΥΑ >35MW με Feed-In-Tariff (FIT).Πέραν του νομικού ζητήματος το οποίο εκκρεμεί στο ΣτΕ, είναι προκλητικό να συζητείται αυτό το ενδεχόμενο τη στιγμή που:α) το Άρθρο 197 του Ν.4001/2011 το οποίο και επέτρεψε τη δυνατότητα αποζημίωσης της ΣΗΘΥΑ >35MW με FITέγειρε θύελλα αντιδράσεων από όλους τους φορείς των ΑΠΕ, καταψηφίστηκε από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση (η οποία σήμερα αποτελεί τον κορμό της Κυβέρνησης) και προκάλεσε την υποβολή ερωτήσεων βουλευτών που ανήκαν στην τότε Κυβέρνηση καθώς και στη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, β) ο Κοινοτικός Επίτροπος κ. Oettinger έχει αποφανθεί εγγράφως από τον Σεπτέμβριο του 2011 ότι η αποζημίωση με FITτης ΣΗΘΥΑ>35MW δεν αποτελεί Κοινοτική υποχρέωση καιγ) άπαντες γνωρίζουν ότι η θέσπισή του θα σημάνει αυτομάτως υπέρμετρη διόγκωση του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ,αφού θα πρέπει να καταβάλει για τον σκοπό αυτό εφάπαξ πληρωμή για όση ενέργεια έχει εγχυθεί από την έναρξη ισχύος του Ν.4001/2011, ήτοι περίπου €60.500.000 ευρώ καθώς και περίπου €5.500.000 μηνιαίως, ήτοι €66.000.000 επιπλέον σε ετήσια βάση. Επισημαίνεται επίσης ότιαν γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης που έχει υποβληθεί στο ΣτΕ, τα χρήματα που θα έχουν καταβληθεί έως τότε στη μεγάλη ΣΗΘΥΑ δεν επιστρέφονται και το Κράτος θα έχει υποστεί μια σημαντική οικονομική ζημία, τον κίνδυνο όμως της οποίας γνώριζε πριν ξεκινήσουνοι καταβολές.
Στο πλαίσιο των ανωτέρω αναλύσεων καλούμε την Πολιτεία όπως:
1. Πιστώσει με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 300 εκατ. ευρώ τον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ αναζητώντας τα χρήματα από δικούς της πόρους, αφού επίσημα αναγνωρίζεται πως η ολιγωρία παρεμβάσεων του Κράτους, οι στρεβλώσεις που αυτό δημιούργησε, διαιώνισε και επέτρεψε και οι κακοί υπολογισμοί του,αποτελούν την αιτία της σημερινής κρίσης του Λειτουργού. Αν τούτο δεν είναι καθ’ ολοκληρίαν εφικτό ας αναζητηθούν τα υπόλοιπα χρήματα από αυτούς που καρπώθηκαν μέσω των στρεβλώσεων το 60% του ΕΤΜΕΑΡ όλα αυτά τα χρόνια-που οπωσδήποτε δεν είναι τα Φ/Β-και που ανέρχεται στα 300 εκατ. ευρώ όπως αναλύθηκε, από το1999 ως σήμερα.
2. Πιστώσει τον Λειτουργό με τα επιπλέον 130 εκατ. ευρώ της ζημίας που αυτός υπέστη από την κατάρρευση των Energa και HellasPower και που ουδόλως σχετίζονται με τις ΑΠΕ. Είναι αδιανόητο χρήματα της τάξης των 170 εκατ. ευρώ να φημολογείται πως υπάρχουν δεσμευμένα σε λογαριασμούς των εταιρειών αυτών και ο Λειτουργός και οι παραγωγοί ΑΠΕ που αποκλειστικά πληρώνονται από αυτόν, να κινδυνεύουν με πτώχευση ένεκα της μακράς στάσης πληρωμών του.
3. Εφαρμόσει άμεσα και ακωλύτως όλα τα μέτρα όπως αυτά ανακοινώθηκαν από το ΥΠΕΚΑ στις 10/8/12, ώστε να μην επαναληφθεί μέσω της ολιγωρίας η καταστροφική εμπειρία της αστοχίας υλοποίησης τωνπαρεμβάσεων του περασμένου Ιανουαρίου. Οι ρυθμίσεις αυτές πλαισιωμένες από την αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ, όπως ανακοινώθηκε από την ΡΑΕ με την Απόφαση της 698/2012 και οφείλει βάσει του ν.4001/2011 η Ρυθμιστική Αρχή τακτικά να παρακολουθεί, αλλά και της τήρησης των δεσμευτικών εθνικών στόχων διείσδυσης ανά τεχνολογία ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα όπως έχει θεσμοθετηθεί με την Α.Υ.Φ1/οικ.19598/31-8-10 επαρκούν. Όπως αναλυτικά απεικονίζεται στην εν λόγω Απόφαση ΡΑΕ και συγκεκριμένα στον Πίνακα 1, η οποία ως υπόθεση εργασίας έχει την διατήρηση των στρεβλώσεων, δεν φαίνεται παραγωγή νέου ελλείμματος στο εξής.
4. Άρει τις στρεβλώσεις στην χονδρική ηλεκτρικής ενέργειας, καταργώντας τον Μηχανισμό ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους,με αποτύπωση του πλήρους κόστους της συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής στην ΟΤΣ συμπεριλαμβανομένων των Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος.Μεταβατικά μπορεί να αντικατασταθεί η ΟΤΣ με την ΟΤΑ στην οικονομική εξίσωση των ΑΠΕ και του ειδικού λογαριασμού του Λειτουργού, γεγονός που θα δημιουργήσει πλεόνασμα στον λογαριασμό αυτό τουλάχιστον 120 εκατ. ευρώ ετησίως. Αν η λύση αυτή, για λόγους ανάγκης μετακύλισης στον καταναλωτή του πραγματικού και υψηλού κόστους της συμβατικής ηλεκτροπαραγωγής (λόγω της αυξημένης συμμετοχής του φυσικού αερίου) δεν είναι επιθυμητή, τότε δεν απομένει άλλη λύση από την πλήρη ενσωμάτωση του ΕΤΜΕΑΡ στο κόστος της Προμήθειας και την απάλειψη του ως διακριτό και στρεβλό μέγεθος στους λογαριασμούςτων καταναλωτών δήθεν υπέρ των ΑΠΕ.
5. Αξιοποιήσει οικονομικά, αυστηρά υπό το πρίσμα και πάλι των εθνικών στόχων διείσδυσης ανά τεχνολογία ΑΠΕ της Α.Υ.Φ1/οικ.19598/31-8-10, το «εμπόριο» αδειών το οποίο συντελείται ούτως ή άλλως και πρακτικά ατελώς για το Κράτος, παρότι σημαντικά ποσά συναλλάσσονται μεταξύ ιδιωτών στο πλαίσιο του. Θα πρέπει τέλος να υπάρξει και εκκαθάριση του αρχείου ΡΑΕ αλλά και των διαχειριστών από ανενεργές άδειες, ώστε οι «αριθμοί» κάθε φορά να αποτυπώνουν πλησιέστερα την πραγματικότητα όσον αφορά τις επικείμενες επενδύσεις.
6. Απαγκιστρώσει σε κάθε περίπτωση της αποτίμηση του κόστους / οφέλους των Φωβολταϊκών από την «μέση ΟΤΣ» αφού αυτά λειτουργούν ως επί τω πλείστον σαναιχμιακές μονάδες. Έτσι η μέση ΟΤΣ που περιλαμβάνει και νυχτερινές πολύ χαμηλές τιμές ρεύματος στο μέγεθος της, ουδεμία σχέση έχει με τα Φωτοβολταϊκά που λειτουργούν μόνο την ημέρα και ειδικότερα αποδίδουν στην αιχμή το μεσημέρι όπου η ΟΤΣ μπορεί να είναι σχεδόν διπλάσια της μέσης 24ωρης τιμής της και τριπλάσια της νυχτερινής. Απόλυτα ενδεικτικό της στρέβλωσης αυτής είναι το μέγεθος του αποφευγόμενου κόστους από την λειτουργία των Φωτοβολταϊκών, όπου για το 2012 μόνο αποτιμάται από μελέτη του ΑΠΘ στα 245 εκατ. ευρώ. Αυτό το μέγεθος θα έπρεπε ετησίως να αφαιρείταιαπό την συνολική αποζημίωση τους και όχι η αναλογούσα ΟΤΣ των 79 εκατ. ευρώ, που έτσι τροφοδοτεί με πλασματικό έλλειμμα 166 εκατ. ευρώ (245 – 79 εκατ.) τον ειδικό λογαριασμό ΑΠΕ του ΛΑΓΗΕ.
7. Επανεξετάσει την επιχειρούμενη αποζημίωση της μεγάλης ΣΗΘΥΑ με FIT (>35 MW) λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις Κοινοτικές Οδηγίες όσο και τις οικονομικές αντοχές του εγχώριου ενεργειακού συστήματος.
Ο ΣΠΕΦ με αίσθημα ευθύνης θα συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στην κατεύθυνση των ανωτέρω παρεμβάσεων αλλά και στην αποφυγή ολισθημάτων που θα αποτελματώσουν την αξιοπιστία της Χώρας, την πίστη στους Νόμους και εν τέλει την οικονομία, καταστρέφοντας βίαια χιλιάδες παραγωγούς που επένδυσαν τις οικονομίες τους στην ηλεκτροπαραγωγή από Φωτοβολταϊκά δανειζόμενοι – υποθηκεύοντας ακόμη περισσότερα για να υλοποιήσουν ακριβώς τις επενδύσεις αυτές όπως η Πολιτεία τους κάλεσε. Στο πλαίσιο αυτό παρακαλούμε να έχουμε συνάντηση μαζί σας με στόχο την διεξοδικότερη συζήτηση των κρίσιμων αυτών θεμάτων.»
