Στέλιος Λουμάκης Πρόεδρος ΣΠΕΦ
Ο ΣΠΕΦ απέστειλε σήμερα επιστολή προς τον κ. Ευάγγελο Λιβιεράτο, τον νέο Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής αναφορικά με την προσφυγή του Συνδέσμου στο ΣτΕ για τη ΣΗΘΥΑ.
Η επιστολή αναφέρει:
«Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να σας ενημερώσουμε ότι ο Σύνδεσμός μας, ως φορέας εκπροσώπησης των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά, κατέθεσε την 11η Μαΐου 2012 ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας αίτηση ακύρωσης κατά της υπ’ αρ. Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/749 (ΦΕΚ Β΄ 889/22.3.2012) απόφασης του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής περί «καθορισμού των λεπτομερειών της μεθόδου υπολογισμού της ηλεκτρικής ενέργειας από συμπαραγωγή και της αποδοτικότητας συμπαραγωγής και ρύθμιση θεμάτων σχετικών με την αδειοδότηση των Μονάδων παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από Συμπαραγωγή και Συμπαραγωγή Υψηλής Αποδοτικότητας και τη συμμετοχή τους στην Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας και το Σύστημα Εγγυημένων Τιμών ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ καθώς και την αποζημίωση αυτών».
Η ως άνω αίτηση ακύρωσης, αντίγραφο της οποίας σας επισυνάπτουμε στη παρούσα, κοινοποιήθηκε αυθημερόν και στο γραφείο του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Μανιάτη απ’ όπου και έλαβε αρ. πρ. 8421/11.05.2012. Περαιτέρω, ο Σύνδεσμός μας ενημέρωσε σχετικώς και τον τ. Υπουργό ΠΕΚΑ κ. Τσάλτα με δύο επιστολές, οι οποίες έλαβαν τους αρ. πρ. 2456/18.05.12 και 2730/14.06.12 αντίστοιχα.
Πέραν της νομικής διάστασης του θέματος που θίγεται στην ως άνω αίτηση ακύρωσης, η αποζημίωση της ΣΗΘΥΑ ανεξαρτήτως ισχύος θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την υπέρμετρη διόγκωση του ήδη τεράστιου ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ, γεγονός που με τη σειρά του θα επιταχύνει μετά βεβαιότητας την κατάρρευση του ηλεκτρικού συστήματος.
Υπενθυμίζεται ότι το ζήτημα αυτό επισημάνθηκε εγκαίρως απ’ όλους τους φορείς των ΑΠΕ το περασμένο καλοκαίρι, όταν εντελώς ξαφνικά εισήχθη τροποποίηση στο Άρθρο 197 του Ν.4001/2011 βάσει της οποίας αφενός δόθηκε προτεραιότητα κατά την κατανομή του Φορτίου σε μονάδες ΣΗΘΥΑ ανεξαρτήτως εγκατεστημένης ισχύος και αφετέρου προβλέφθηκε η τιμολόγησή τους με εγγυημένη τιμή (Feed In Tariff) παρ’ ότι η λειτουργία τους στηρίζεται στην χρήση ορυκτών καυσίμων (εισαγόμενου φυσικού αερίου). Υπενθυμίζεται επίσης η εν λόγω διάταξη προκάλεσε την έντονη αντίδραση όχι μόνο της τότε αντιπολίτευσης, η οποία σχεδόν στο σύνολο της την καταψήφισε, αλλά και μελών της τότε κυβερνώσας παράταξης μέσω της κατάθεσης επερωτήσεων.
Προκειμένου να γίνουν κατανοητές οι επιπτώσεις αυτής της πρωτοφανούς ρύθμισης στα οικονομικά του ΛΑΓΗΕ, κρίνουμε σκόπιμο να σας αναφέρουμε ενδεικτικώς τις επιπτώσεις που θα επέφερε η αποζημίωση μιας από τις εν λειτουργία Μονάδες, εάν ισχύς της τάξεως των 150MW χαρακτηριζόταν ως ΣΗΘΥΑ βάσει των ανωτέρω διατάξεων.
Με την έκδοση της Υπουργικής Απόφασης για τον καθορισμό του ΣΡ (συντελεστής ρήτρας Φυσικού Αερίου) και την επακόλουθη υπογραφή της εμπορικής συμβάσεως μεταξύ της Μονάδας και του ΛΑΓΗΕ:
1. Θα υπάρξει μια αναδρομική πληρωμή προς τη Μονάδα για όση ενέργεια έχει εγχύσει από την έναρξη ισχύος του Ν.4001/2011, η οποία θα πρέπει να αντληθεί από τον ειδικό λογαριασμό υπέρ ΑΠΕ και η οποία υπολογίζεται σε: 150 MW x 720 ώρες/μήνα x 9 μήνες (= 9ος 2011 έως και 5ος 2012) x (110-60) €/MWh = 48.600.000 €.[1][1]
2. Κάθε μήνα θα υπάρχει μια περαιτέρω επιβάρυνση του ειδικού λογαριασμού ΑΠΕ με ένα ποσό της τάξης των 150 MW x 720 ώρες/μήνα x (110-65) €/MWh = 5.400.000 €.
Συμπερασματικά, η επιβάρυνση του ειδικού λογαριασμού υπέρ ΑΠΕ μέχρι το τέλος του 2012 από την παροχή εγγυημένης τιμής πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας από την Μονάδα ΣΗΘΥΑ θα ανέλθει σε ένα ποσό της τάξης των 86.400.000 € (= 5.400.000 € x (12 + 4 μήνες)), τη στιγμή κατά την οποία οι παραγωγοί των ΑΠΕ παραμένουν απλήρωτοι για τέσσερις μήνες και οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε πτώχευση αφού δεν δύνανται πλέον να εξυπηρετήσουν τα δάνεια και τις άλλες υποχρεώσεις τους υπό το αφερέγγυο αυτό καθεστώς των πληρωμών του Λειτουργού.
Εξυπακούεται ότι η ως άνω οικονομική επιβάρυνση του ΛΑΓΗΕ, αν και από μόνη της αρκεί για να οδηγήσει σε επίσημη πλέον στάση πληρωμών τον Λειτουργό, θα είναι τελικώς υπερπολλαπλάσια δεδομένου ότι το ως άνω ενδεικτικό παράδειγμα αφορά μια μόνο μονάδα τη στιγμή που με την προσβαλλόμενη Υπουργική Απόφαση μια πληθώρα μονάδων θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι είναι Μονάδες Μερικής Συμπαραγωγής (πχ λιγνιτικές μονάδες που δίνουν ατμό για τηλεθέρμανση) και να απαιτήσουν Εγγυημένη Τιμή για ένα μεγάλο μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγουν.
Κατόπιν των ανωτέρω παρακαλούμε πολύ θερμά όπως εξετάσετε ενδελεχώς το εν λόγω ζήτημα καθώς και τις δυσμενείς επιπτώσεις του στο ήδη υπό κατάρρευση ηλεκτρικό σύστημα της Χώρας μας. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν έχει εκδικασθεί η αίτηση ακύρωσης που κατάθεσε ο Σύνδεσμός μας, θεωρούμε σκόπιμο όπως η ηγεσία του Υπουργείου σας απέχει από την εφαρμογή της προσβαλλόμενης ή/και την έκδοση ή διενέργεια πράξεων προς εφαρμογή της».
[1][1] (Δεδομένα που χρησιμοποιούνται στους ανωτέρω υπολογισμούς: (α) Εγγυημένη Τιμή (FIT) = 110 €/MWh, μέσος όρος ΟΤΣ = 60 €/MWh, ισχύς που χαρακτηρίζεται ως ΣΗΘΥΑ και δικαιούται FIT = 150 MW, ώρες λειτουργίας τον μήνα = 30 ημέρες x 24 ώρες/ημέρα).
