Διπλή ασυμμετρία της προσαρμογής, δημοσιονομικής και εμπορικής, μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης
Τα προβλήματα της Ευρωζώνης και η περιπέτεια της Ελλάδας απασχόλησαν τη συζήτηση για την παγκόσμια οικονομία μεταξύ πέντε διάσημων οικονομολόγων την περασμένη Τετάρτη στο πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ.
Ο Οκάμπο
Ο καθηγητής Χοσέ Αντόνιο Οκάμπο, πρώην αναπληρωτής γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών και υπουργός Οικονομικών της Κολομβίας, εξέφρασε προβληματισμό για τη διπλή ασυμμετρία της προσαρμογής, δημοσιονομικής και εμπορικής, μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης: «Αν και οι χώρες με έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, όπως η Ελλάδα, το έχουν μειώσει κατά 6-8% του ΑΕΠ, δεν βλέπουμε κάτι αντίστοιχο στις πλεονασματικές οικονομίες. Μάλιστα η Γερμανία έχει το μεγαλύτερο πλεόνασμα στον κόσμο, κάτι που δεν είναι επιθυμητό υπό τις παρούσες συνθήκες. Το ίδιο και με τους μισθούς, όταν όλες οι χώρες με δημοσιονομικό έλλειμμα αναγκάζονται να μειώσουν τους ονομαστικούς μισθούς, οι πλεονασματικές χώρες θα έπρεπε να τους αυξάνουν», δήλωσε.
Ο Γουέι
Συμφωνώντας ότι η εσωτερική υποτίμηση είναι πολύ επώδυνη, ο Σανγκ-Τζιν Γουέι, πρώην υποδιευθυντής στο ΔΝΤ, αντιπρότεινε ένα συνδυασμό αυξήσεων μισθών στις πλεονασματικές χώρες, ιδιαίτερα τη Γερμανία, και υποτίμησης του ευρώ.
Οπως είπε χαρακτηριστικά, «θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι πολιτικά πιο εφικτό και ελκυστικό, και πιθανώς να συμβεί τους επόμενους μήνες».
Ο Στίγκλιτς
«Αν η εσωτερική υποτίμηση ήταν εύκολη, ο κανόνας του χρυσού θα ίσχυε ακόμη» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος εκτίμησε ότι το βασικό πρόβλημα της Ευρωζώνης είναι η έλλειψη ζήτησης. «Ας είμαστε καθαροί, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν διαγνώσει πραγματικά το πρόβλημα… εστίασαν στο χρέος και τα βραχυπρόθεσμα μέτρα λιτότητας… ενώ και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις επιτείνουν βραχυπρόθεσμα την ύφεση. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γνωρίζουν ότι δεν αρκεί η κοινή εποπτεία, χρειάζεται κοινή εγγύηση καταθέσεων και κοινός μηχανισμός διάλυσης τραπεζών. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί αξιοποιούν με υπερβολικά αργό ρυθμό τον χρόνο που έχει κερδίσει ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι», δήλωσε ο νομπελίστας οικονομολόγος.
Πρόσθεσε πάντως ότι υπάρχουν και κάποια θετικά σημάδια, όπως η δημιουργία ενός χρηματοδοτικού πλαισίου για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους νέους, κάτι που όπως είπε συζήτησε πρόσφατα με τον υπουργό Απασχόλησης της Γερμανίας.
Ο Χάμπαρντ
Ακόμη και ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του προέδρου Τζορτζ Μπους και πρύτανης του Columbia Business School Γκλεν Χάμπαρντ εξέφρασε ανησυχία για τη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθείται στην Ευρωζώνη, σημειώνοντας ότι «δίνεται πολύ έμφαση στη βραχυπρόθεσμη λιτότητα, η οποία επιτείνει το πρόβλημα: Το να λέει κανείς στην Ελλάδα ότι χρειαζόμαστε προσαρμογή 24%, είναι σαν να λέει ένας πολιτικός στους εργαζόμενους ότι πρέπει να δεχθείτε 24% μείωση, δεν θα είναι πολύ δημοφιλές αυτό… ήδη η χώρα αντιμετωπίζει κοινωνική αναταραχή!».
Ο Κλαρίντα
Μία άλλη διάσταση έδωσε, τέλος, ο πρώην υφυπουργός των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Κλαρίντα, τονίζοντας ότι υπάρχει κίνδυνος υπερβολικής εξάρτησης από τις Βρυξέλλες, όταν αυτό που λείπει από την Ευρωζώνη είναι ηγεσία σε εθνικό επίπεδο.
Οπως το έθεσε, «χρειάζεται κουράγιο και όραμα να σχεδιάσει κανείς μία πολιτική που σε 1, 2 ή 3 χρόνια θα οδηγήσει σε αύξηση της παραγωγικότητας. Η Ευρώπη χρειάζεται όντως περισσότερη αμοιβαιότητα, αλλά αυτό δεν μπορεί να υποκαταστήσει το όραμα και την ηγεσία σε εθνικό επίπεδο».
πηγή: kathimerini.gr
