H Ελλάδα, από το 8.9% του ΑΕΠ της που μπορούσε να λάβει σε ευρωπαϊκά κονδύλια ως τα τέλη του 2010, απορρόφησε μόνο το 1,8%, το 7% παρέμεινε σε εκκρεμότητα
Σύμφωνα με μελέτη του Bruegel (euobserver), οι φτωχότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχονται λιγότερα κοινοτικά κονδύλια από αυτά που δικαιούνται. Ουραγός είναι η Ουγγαρία, η οποία, ενώ δικαιούται το 24.4% του ΑΕΠ της σε ευρωπαϊκά κονδύλια, παραμένει σε εκκρεμότητα το 18.3%, ενώ στο άλλο άκρο βρίσκεται η Ιρλανδία, που απορρόφησε το 60% των κονδυλίων της από τα διαρθρωτικά ταμεία και ακολουθεί η Σουηδία και η Πορτογαλία.
Οιφτωχότερες χώρες της ΕΕ δέχονται τελικά τα λιγότερα κοινοτικά κονδύλια, ακριβώς επειδή διαθέτουν ανεπαρκή και όχι ικανή, συστά καταρτισμένη διοίκηση. Έτσι, τα κονδύλια που προέρχονται από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ (και που αντιστοιχούν στο 2,4% του μέσου ευρωπαϊκού ΑΕΠ) δεν διευκολύνουν τον στόχο που καλούνται να υπηρετήσουν και αναζητείται άλλη διαδικασία υποστήριξης του στόχου.
Η Σιρίν Γουίλερ, εκπρόσωπος του αρμόδιου επιτρόπου Γιοχάνες Χάν, παρατήρησε σχετικά ότι «σαφώς υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στις ικανότητες της διοίκησης και στην καλή, αποτελεσματική χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων».
Σχολιάζοντας την ίδια πληροφορία, εμπειρογνώμονας από τη Ρουμανία επεσήμανε ότι πέρυσι «και σχεδόν επί έξι μήνες, η Ρουμανία δεν έλαβε ούτε ευρώ από την ΕΕ, εξαιτίας του παγώματος όλων των καταβολών στη συνέχεια ενός ελέγχου της Επιτροπής, που διαπίστωσε σύγκρουση συμφερόντων και περιπτώσεις απάτης σε πολλά από τα προγράμματα. Χιλιάδες δικαιούχοι έμειναν απλήρωτοι και πολλές εταιρείες σχεδόν έκλεισαν εξαιτίας αυτής της εξέλιξης».
Σύμφωνα με την εσωτερική δομή των διαρθρωτικών ταμείων, η Ελλάδα θα μπορούσε να λάβει το 8.9% του ΑΕΠ της, η Ισπανία το 3.3% του ΑΕΠ της, η Πορτογαλία το 12.5% και η Ιρλανδία το 0.5%.
Για την Ελλάδα, ειδικότερα, διαπιστώνεται ότι, από το 8.9% του ΑΕΠ της που μπορούσε να λάβει, ως τα τέλη του 2010 το 7% του ΑΕΠ της παρέμεινε σε εκκρεμότητα και δεν απορροφήθηκε, της Ισπανίας το 2.5% και της Ιρλανδίας μόνο το 0.4% του ΑΕΠ της.
Κατά τη μελέτη τέλος, οι φτωχές επιδόσεις των χωρών-μελών αποδίδονται σε ελλείψεις της διοίκησης. Γεγονός είναι πάντως, ότι όπως προκύπτει από τις περισσότερες χώρες-μέλη, υπάρχουν και εγγενείς δυσκολίες στις κοινοτικές διαδικασίες απορρόφησης των κονδυλίων.
