Αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό το νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ
Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών, θεωρεί το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για τις ΑΠΕ αποσπασματικό, αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό.
Τα σχόλια του ΣΕΦ για το νομοσχέδιο:
“Είναι πραγματικά λυπηρό και αδικαιολόγητο να αντιμετωπίζονται επί τόσο μακρό χρονικό διάστημα τα ζητήματα των ΑΠΕ και ειδικότερα των φωτοβολταϊκών, με τρόπο αποσπασματικό, αναποτελεσματικό και αντιαναπτυξιακό. Μετά την ψήφιση δυο σημαντικών νομοθετημάτων, του ν.3468/2006 και του ν.3851/2010, που καθόρισαν το πλαίσιο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα μας, η Πολιτεία επιχειρεί με διαρκείς, συχνά αλληλοαναιρούμενες και σποραδικές ρυθμίσεις να ”ελέγξει” την εξαγγελθείσα μετάβαση προς την “πράσινη” εποχή. Το αποτέλεσμα των άστοχων αυτών ρυθμίσεων είναι αποκλειστικά η απώλεια επενδυτικών ευκαιριών και θέσεων εργασίας και η οικονομική καταστροφή όσων εμπιστεύτηκαν τις υποσχέσεις τις Πολιτείας.
Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών κρίνει το σχέδιο νόμου που δόθηκε για διαβούλευση στις 16/4/2013:
Αποσπασματικό, γιατί το ΥΠΕΚΑ δεν παρουσιάζει για διαβούλευση το σύνολο των προτάσεών του που αφορούν στην αναμόρφωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ιδιαίτερα των ΑΠΕ. Είναι κοινό μυστικό ότι επίκειται η υπογραφή υπουργικής απόφασης που θα μειώνει και πάλι τις εγγυημένες τιμές για τα νέα φωτοβολταϊκά, όπως και ότι εξετάζονται σενάρια για το “εθελοντικό κούρεμα” των ταριφών σε λειτουργούντα έργα.
Αναποτελεσματικό, γιατί δεν αντιμετωπίζει το μείζον πρόβλημα της αγοράς αυτή τη στιγμή, που είναι η “παύση πληρωμών” του ΛΑΓΗΕ και τα προβλήματα ρευστότητας στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Το ΥΠΕΚΑ δείχνει να συνεχίζει και “εμπιστεύεται” το άδικο και αναποτελεσματικό μέτρο της έκτακτης εισφοράς, την οποία μάλιστα θεωρεί ότι μπορεί να αναπροσαρμόζει κατά το δοκούν, οδηγώντας πολλούς επενδυτές σε απόγνωση και αδυναμία πληρωμών των υποχρεώσεων τους προς τις τράπεζες και τις φορολογικές αρχές, χωρίς να δεσμεύεται σε κάποιο χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης του προβλήματος.
Αντιαναπτυξιακό, γιατί βάζει αδικαιολόγητο και οριστικό τέλος στην ανάπτυξη της αγοράς φωτοβολταϊκών, επιτείνει την επενδυτική ανασφάλεια και οδηγεί σε κλείσιμο εταιριών και απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, σε μια περίοδο που η ανεργία είναι το μείζον κοινωνικό πρόβλημα και η επανεκκίνηση της ανάπτυξης το μέγα ζητούμενο.
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει να δώσει την πλήρη εικόνα των πρωτοβουλιών που προτίθεται να λάβει, για να καταστεί σαφές στην αγορά ποιοι είναι επιτέλους οι όροι του παιχνιδιού και για να γνωρίσουν οι καταναλωτές τι ακριβώς ενισχύουν όταν πληρώνουν τέλη μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος. Οφείλει επίσης να δώσει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα για την άρση του συνόλου των στρεβλώσεων στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, που φαίνεται να παραπέμπεται και πάλι στις καλένδες (π.χ. κατάργηση του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους για τις μονάδες φυσικού αερίου, εγγυοδοσία για τη διατήρηση της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου από την 1/1/2015!, κ.λπ).
Το ΥΠΕΚΑ οφείλει επίσης να εξηγήσει γιατί προτείνει τη συνέχιση της αναστολής αδειοδότησης νέων φωτοβολταϊκών, καθιστώντας μάλιστα τους περιορισμούς ακόμη αυστηρότερους, όταν τα νέα φωτοβολταϊκά δεν θα επιβαρύνουν τον ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ και τους καταναλωτές. Είναι σαφές πως τα συσσωρευμένα χρέη του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ δεν οφείλονται στα συστήματα που πρόκειται να εγκατασταθούν μελλοντικά. Δεδομένου ότι τα συστήματα αυτά θα αποζημιώνονται με ταρίφες αρκετά χαμηλές και συγκρίσιμες με το κόστος των υπολοίπων ενεργειακών τεχνολογιών (συμβατικών ή ΑΠΕ), δεν θα προκληθεί διεύρυνση του χρέους του ΛΑΓΗΕ. Αντίθετα η διατήρηση της αναστολής αδειοδότησης θα συνεχίσει να συντηρεί το παρεμπόριο αδειών.
Όπως απέδειξαν και σχετικές μελέτες του ΑΠΘ για λογαριασμό του ΣΕΦ, μπορούμε να υπερδιπλασιάσουμε τον εθνικό στόχο για τα φωτοβολταϊκά ως το 2020, χωρίς να επιβαρύνουμε περαιτέρω τους καταναλωτές. Γι’ αυτό ο ΣΕΦ ζητά την άρση της αναστολής αδειοδότησης νέων φωτοβολταϊκών και την αύξηση του εθνικού στόχου για τα φωτοβολταϊκά. Ζητά επίσης την απόσυρση του εν λόγω σχεδίου νόμου και την ένταξη των ρυθμίσεών του, όπως θα αναμορφωθούν μετά την τρέχουσα διαβούλευση, σε έναν νέο νόμο πλαίσιο που θα ρυθμίζει συνολικά και αποτελεσματικά τα θέματα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Άρθρο 1
Θέματα πρόσβασης στα δίκτυα
Η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:
2. Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου 8 του ν. 3468/2006 προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Εφόσον κατά την ημερομηνία λήξης ισχύος της οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης έχει συναφθεί η σχετική Σύμβαση Σύνδεσης, η διάρκεια ισχύος της Προσφοράς Σύνδεσης παρατείνεται έως την ημερομηνία υλοποίησης των έργων από τον διαχειριστή σύμφωνα με τους όρους της Σύμβασης Σύνδεσης ή τη λήξη της προθεσμίας εκτέλεσης των σχετικών έργων από τον διαχειριστή, οποιοδήποτε συμβεί αργότερα.
Τα αιτήματα χορήγησης Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ισχύος έως και 8 MW υποβάλλονται…».
Η παράγραφος 3 να τροποποιηθεί ως εξής:
«Με την αποδοχή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ των άρθρων 3 και 4 του ν. 3468/2006, συνυποβάλλεται στον αρμόδιο διαχειριστή εγγυητική επιστολή, απευθυνόμενη στον εν λόγω διαχειριστή, εκτός και εάν υφίσταται διαδικασία αναστολής υπογραφής συμβάσεων σύνδεσης, οπότε η υποβολή της εγγυητικής γίνεται εντός δύο (2) μηνών από την άρση της εν λόγω αναστολής. Η αποδοχή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης γίνεται το αργότερο εντός δύο (2) μηνών από τη χορήγησή της. Η μη αποδοχή της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης εντός της προθεσμίας του προηγουμένου εδαφίου συνεπάγεται την αυτοδίκαιη λήξη της. Η εγγυητική επιστολή είναι αορίστου διάρκειας ή ορισμένης (κατ’ ελάχιστον διετούς) διάρκειας, υποχρεωτικά ανανεούμενη προ της λήξεώς της, και μέχρι τη θέση του σταθμού σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, μέχρι την ενεργοποίηση της σύνδεσής του. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ορίζεται, ανά μονάδα ονομαστικής ισχύος του αιτήματος σε μεγαβάτ (MW), σε τριάντα χιλιάδες Ευρώ (€ 30.000) για το τμήμα της ισχύος έως και 10 MW, μειούμενου αναλογικά για ισχύ μικρότερη του 1 MW, είκοσι χιλιάδες Ευρώ (€ 20.000) για το τμήμα της ισχύος από 10 MW έως και 100 MW και δέκα χιλιάδες Ευρώ (€ 10.000) για το τμήμα της ισχύος πάνω από 100 MW. Η ανωτέρω εγγυητική επιστολή καταπίπτει υπέρ του ειδικού λογαριασμού του άρθρου 40 του ν. 2773/1999, εάν δεν ανανεωθεί τουλάχιστον τρεις (3) εργάσιμες ημέρες πριν από τη λήξη της ή εάν εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της οριστικής προσφοράς σύνδεσης δεν έχει συναφθεί σύμβαση σύνδεσης. Με την υπογραφή της σύμβασης σύνδεσης και την πληρωμή του κόστους των έργων σύνδεσης στον διαχειριστή ή την τεκμηρίωση προς τον διαχειριστή ότι έχει πραγματοποιηθεί το σύνολο των δαπανών για την υλοποίηση των έργων σύνδεσης σε περίπτωση που τα έργα αυτά υλοποιούνται από τον παραγωγό, το ποσό της εγγυητικής επιστολής μειώνεται στο ένα τέταρτο του αρχικού ποσού. Εάν ο σταθμός δεν τεθεί σε δοκιμαστική λειτουργία ή, εάν δεν προβλέπεται περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας, δεν συντελεστεί ενεργοποίηση της σύνδεσής του εντός της διάρκειας ισχύος της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, καταπίπτει υπέρ του αρμόδιου Διαχειριστή η εγγυητική επιστολή και ενημερώνεται σχετικά εγγράφως με συστημένη επιστολή ο Παραγωγός. Η εγγυητική επιστολή καταπίπτει μόνο εάν η καθυστέρηση Ενεργοποίησης της Σύνδεσης οφείλεται στον Παραγωγό και όχι σε δικαστική απόφαση ή διοικητική πράξη που συνεπάγεται αναστολή εργασιών εγκατάστασης του σταθμού. Σε κάθε περίπτωση Ενεργοποίησης της Σύνδεσης εντός της διάρκειας ισχύος της Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης, επιστρέφεται στον Παραγωγό η εγγυητική επιστολή από τον αρμόδιο Διαχειριστή, εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών. Επιστρέφεται, επίσης, σε κάθε περίπτωση ακύρωσης τυχόν, απαιτούμενης στο πλαίσιο της αδειοδοτικής διαδικασίας, άδειας ή έγκρισης με δικαστική απόφαση.
Με απόφαση του Υπουργού …. ενδιαφερόμενου.
Από την υποχρέωση υποβολής της ανωτέρω εγγυητικής επιστολής εξαιρούνται οι σταθμοί ΑΠΕ που εγκαθίστανται σε κτίρια, ανεξαρτήτως ισχύος».
Η παράγραφος 4 να τροποποιηθεί ως εξής:
«4. Η υποχρέωση υποβολής της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 3 καταλαμβάνει και όλες τις περιπτώσεις για τις οποίες έχει χορηγηθεί Οριστική Προσφορά Σύνδεσης πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας παραγράφου, εφόσον εντός διαστήματος τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος αυτής δεν συναφθεί σύμβαση σύνδεσης με το Σύστημα ή το Δίκτυο ή δεν χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης. Η εγγυητική επιστολή του προηγούμενου εδαφίου υποβάλλεται στο διαχειριστή, ο οποίος έχει χορηγήσει ή διαχειρίζεται, βάσει της παραγράφου 2 του άρθρου 22 του παρόντος, την οριστική προσφορά σύνδεσης, εντός διαστήματος τεσσάρων (4) μηνών από την έναρξη ισχύος της παρούσης παραγράφου. Το ύψος της εγγυητικής επιστολής ισούται με το ήμισυ της προβλεπόμενης στην παράγραφο 3 και μειώνεται βάσει των διατάξεων της ίδιας παραγράφου. Εάν δεν υποβληθεί εγκαίρως κατά τα ανωτέρω η εγγυητική επιστολή, η οριστική προσφορά σύνδεσης παύει να ισχύει αυτοδικαίως με την παρέλευση του ανωτέρω διαστήματος των τεσσάρων (4) μηνών και εκκινούν οι διαδικασίες ανάκλησης της άδειας παραγωγής, εφόσον πρόκειται για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ του άρθρου 3 του ν. 3468/2006. Η ΡΑΕ τηρεί μητρώο των αδειών παραγωγής, που παύουν να ισχύουν κατά τα ανωτέρω, το οποίο αναρτά στον διαδικτυακό τόπο της. Προϋπόθεση για τη χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης από τον Διαχειριστή για αιτήματα που έχουν υποβληθεί μέχρι την έναρξη ισχύος της παρούσας παραγράφου για χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης είναι η υποβολή από τον ενδιαφερόμενο της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 3.»
Η παράγραφος 5 να τροποποιηθεί ως εξής:
«5. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να προβλέπεται η καταβολή διαχειριστικής αμοιβής υπέρ του αρμόδιου διαχειριστή για την εξέταση των αιτημάτων για χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης για σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται το ύψος της διαχειριστικής αμοιβής, η κλιμάκωσή του και κάθε σχετική λεπτομέρεια για την καταβολή του, καθώς και οι ποινικές ρήτρες σε περίπτωση μη τήρησης από τον διαχειριστή των προθεσμιών που ορίζει ο νόμος για τη χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης».
Άρθρο 2
Ετήσιο τέλος διατήρησης δικαιώματος κατοχής άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας
Η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:
«2. Η υποχρέωση της παραγράφου 1 για σταθμούς ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ του άρθρου 3 του ν.3468/2006 γεννάται:
(α). μετά την παρέλευση δύο (2) ετών από τη χορήγηση άδειας παραγωγής για σταθμούς ισχύος έως 10 MW, και
(β) μετά την παρέλευση τεσσάρων (4) ετών από τη χορήγηση άδειας παραγωγής για σταθμούς ισχύος μεγαλύτερης των 10 MW
και λήγει με την υποβολή της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 3 του άρθρου 1».
Η παράγραφος 3 να τροποποιηθεί ως εξής:
«3. Σε περιπτώσεις αδειών παραγωγής που έχουν εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, η υποχρέωση της παραγράφου 1 γεννάται μετά την παρέλευση τριών (3) ετών και έξι (6) ετών από τη έκδοση της άδειας παραγωγής, για τις περιπτώσεις α, β της παραγράφου 2 αντίστοιχα, και σε κάθε περίπτωση όχι πριν από την 01.01.2014, και λήγει με την υποβολή της εγγυητικής επιστολής της παραγράφου 4 του άρθρου 1. Ειδικά για το έτος 2014 η καταβολή του τέλους της παραγράφου 1 για τις άδειες του προηγουμένου εδαφίου γίνεται έως 30.06.2014».
Η παράγραφος 5 να τροποποιηθεί ως εξής:
«5. Η μη εμπρόθεσμη καταβολή του ετήσιου τέλους που προβλέπεται στην παράγραφο 1 συνεπάγεται την αυτοδίκαιη παύση ισχύος της άδειας παραγωγής. Στην περίπτωση αυτή, υποβολή αιτήματος για χορήγηση άδειας παραγωγής για τον ίδιο σταθμό επιτρέπεται μετά την παρέλευση έξι (6) μηνών από την ανωτέρω παύση ισχύος της άδειας παραγωγής. Η ΡΑΕ τηρεί μητρώο των αδειών παραγωγής, που παύουν να ισχύουν κατά τα ανωτέρω, το οποίο αναρτά στον διαδικτυακό τόπο της. Το ετήσιο τέλος δεν καταβάλλεται σε περίπτωση που οποιοδήποτε στάδιο της αδειοδοτικής διαδικασίας τελεί σε αναστολή και για τη χρονική περίοδο που ισχύει αυτή. Στην περίπτωση αυτή, το ετήσιο τέλος επιμερίζεται αναλογικά μόνο για το χρονικό διάστημα για το οποίο δεν ισχύει η αναστολή».
Η παράγραφος 6 να τροποποιηθεί ως εξής:
«6. Το ύψος του ανωτέρω τέλους ειδικά για τις περιπτώσεις της παρ. 2 και εξαιρουμένων των περιπτώσεων της παρ. 3 του παρόντος άρθρου, μπορεί να αναπροσαρμόζεται με ανώτατο όριο το ποσό των τριών χιλιάδων Ευρώ ανά μεγαβάτ (3.000 €/MW) με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μετά από γνώμη της ΡΑΕ, που εκδίδεται εντός του προηγούμενου έτους από αυτό στο οποίο αφορά η αναπροσαρμογή….»
Η παράγραφος 7 να απαλειφθεί.
Άρθρο 3
Άδειες εγκατάστασης
Στο άρθρο αυτό γίνεται επίκληση σχετικά με τη «διενέργεια διαγωνιστικής διαδικασίας προκειμένου να υλοποιηθεί το έργο». Ο ΣΕΦ έχει εκφράσει επανειλημμένως τη διαφωνία του με τη διαγωνιστική διαδικασία, η οποία έχει αποδειχθεί πως δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της αγοράς και δεν οδηγεί εν τέλει σε μικρότερο κόστος για τους καταναλωτές. Εμμένουμε στην εφαρμογή ενός συστήματος σταθερών εγγυημένων τιμών που, σε συνδυασμό με το “μοντέλο του διαδρόμου”, που έχει εφαρμοστεί με επιτυχία στη Γερμανία, εξασφαλίζει τη βιώσιμη ανάπτυξη της αγοράς με το ελάχιστο δυνατό κόστος.
Άρθρο 5
Μεταφορά θέσης εγκατάστασης
Η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:
«2. Η νέα θέση εγκατάστασης πρέπει να είναι εντός ζώνης δέκα (10) χιλιομέτρων από τα όρια της περιοχής στην οποία βρισκόταν η αρχική θέση εγκατάστασης και στην οποία, δεν είναι δυνατή πλέον η εγκατάσταση του σταθμού για τους λόγους που αναφέρονται στην ανωτέρω παράγραφο 1».
Άρθρο 8
Έσοδα Ειδικού Λογαριασμού άρθρου 40 ν. 2773/1999
Η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:
«2. Η περίπτωση (α) της παραγράφου 2 του άρθρου 143 του ν. 4001/2011 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
“(α) Τα ποσά που καταβάλλουν οι παραγωγοί και οι προμηθευτές στο πλαίσιο του ημερήσιου ενεργειακού προγραμματισμού και της Εκκαθάρισης των Αποκλίσεων παραγωγής – ζήτησης, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 120 και 96 και ιδίως στη περίπτωση ιθ) της παραγράφου 2 του άρθρου 96, κατά τρόπον ώστε να αντανακλούν το συνολικό μεταβλητό κόστος των συμβατικών σταθμών πλέον του εσόδου που λαμβάνουν οι σταθμοί αυτοί μέσω των αντίστοιχων Αποδεικτικών Διαθεσιμότητας Ισχύος (ΑΔΙ), ανηγμένου στη μονάδα παραγόμενης ενέργειας, και να αναλογούν στην ισχύ που εντάσσεται κατά προτεραιότητα στο σύστημα μεταφοράς και στο δίκτυο διανομής της ηπειρωτικής χώρας και των συνδεδεμένων με αυτά νησιών, με μεθοδολογία που εξειδικεύεται στον Κώδικα Διαχείρισης του Συστήματος.»
Άρθρο 9
Ρυθμίσεις για φωτοβολταϊκούς σταθμούς
Να διαγραφούν οι παρ. 3, 4 και 5, συμπαρασύροντας και την παράγραφο 6.
Η παράγραφος 8 να απαλειφθεί.
Η έκτακτη εισφορά δεν μπορεί να αναπροσαρμόζεται κατά το δοκούν και μάλιστα με αναφορά στην αυθαίρετη ημερομηνία ψήφισης του σχετικού νόμου, η οποία κατέλαβε εξ απροόπτου έργα ολοκληρωμένα, τα οποία ανέμεναν τη σύνδεσή τους με το δίκτυο.
Άρθρο 11
Αναπροσαρμογή κατηγοριών και μεταβολή τιμών αποζημίωσης ενέργειας από σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ
Η παράγραφος 8 να τροποποιηθεί ως εξής:
«8. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009 αντικαθίστανται ως εξής:
«Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που εκδίδεται μετά από γνώμη της ΡΑΕ, μπορεί να μεταβάλλονται και να εξειδικεύονται τα στοιχεία του ανωτέρω πίνακα και ιδίως όσον αφορά στις τιμές και την κατηγοριοποίηση ανά ισχύ και χρονική περίοδο. Η απόφαση μπορεί να τίθεται σε ισχύ όχι νωρίτερα των έξι (6) μηνών από τη δημοσίευσή της».
Άρθρο 17
Ρυθμίσεις οικονομικών θεμάτων ΟΤΑ και ΕΡΤ ΑΕ.
Η παράγραφος 2 να τροποποιηθεί ως εξής:
«2. Η παράγραφος 4 του άρθρου 14 του ν. 1730/1987 (Α΄ 145) αναριθμείται σε παράγραφο 3 και προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
«4. Από την καταβολή του παραπάνω ανταποδοτικού τέλους απαλλάσσονται επίσης: α) οι κάτοχοι μετρητών, των οποίων η μέση μηνιαία κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για μία περίοδο καταμέτρησης δεν υπερβαίνει τις 20 kWh. β) Οι πάσης φύσεως Ναοί και χώροι λατρείας ανεξαρτήτως θρησκείας και δόγματος στα πλαίσια πάντα του άρθρου13 παρ. 2 του Συντάγματος, χώροι ταφής και ηλεκτροδοτούμενοι τάφοι, καθώς επίσης και εγκαταστάσεις σταθμών ΑΠΕ».».
Κεφάλαιο Γ
Τελικές, μεταβατικές και καταργούμενες διατάξεις
Άρθρο 22
Να απαλειφθούν οι παράγραφοι 11,12 και 13.
Η παράγραφος 11 ακυρώνει προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση του ν.4093/2012 η οποία ήδη έθετε στενούς περιορισμούς σε μεγάλες επενδύσεις. Με την προτεινόμενη νέα ρύθμιση, οι επενδυτές (οι οποίοι σημειωτέον ξεκίνησαν να κατασκευάζουν σήμερα νέους και ακριβούς υποσταθμούς ΥΤ/ΜΤ) κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε οικονομική καταστροφή, αφού δεν υπάρχει πλέον καμία εγγύηση για τη βιωσιμότητα της επένδυσής τους.
Οι παρ. 12 και 13, καταργούν την ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή των εγγυημένων τιμών. Κάτι τέτοιο συνιστά de facto αναδρομική μείωση σε υφιστάμενες συμβάσεις και είναι αμφίβολης νομιμότητας και σε κάθε περίπτωση σε αντίθεση με τις κατευθύνσεις και προτροπές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Άρθρο 23
Να απαλειφθεί το δεύτερο εδάφιο.”
