Ολόκληρος ο πλανήτης πλέον έχει αντιληφθεί ότι το νερό, αυτό το πολύτιμο αγαθό, όχι μόνο δεν είναι ανεξάντλητο αλλά βρίσκεται ήδη σε ποσοτική ανεπάρκεια. Επιπλέον, αντιμετωπίζουμε σαφή προβλήματα ποιοτικής υποβάθμισής του. Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι γίνεται πλέον επιτακτική η ανάγκη για ορθολογική διαχείριση, εξοικονόμηση και προστασία του νερού. Υπάρχουν άλλωστε, και στη χώρα μας, σημαντικά περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη και αξιοποίηση των υδατικών πόρων. Θα πρέπει όμως να συνοδεύονται από παράλληλα μέτρα και έργα που θα εξασφαλίζουν την επίτευξη καλής χημικής και οικολογικής κατάστασης. Πάντα σε συνδυασμό με όλες τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες και τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. Μόνο έτσι θα προστατεύσουμε το υδάτινο περιβάλλον που αποτελεί πραγματικό πλούτο για τη χώρα μας.
Τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα ενισχύονται οι πιέσεις που υφίστανται οι υδατικοί πόροι, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ζήτησης από ποικίλους χρήστες για επαρκές σε ποσότητα και ποιότητα νερό. Όμως το νερό αποτελεί κληρονομιά η οποία πρέπει να προστατεύεται. Ως φυσικός πόρος, απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση. Ως πόρος που δεν είναι ανεξάντλητος, απαιτεί πλαίσιο και κανόνες για την προστασία του, καθώς και συνετή και δίκαιη πρόσβαση στην χρήση του. Με δύο λόγια απαιτεί εθνική πολιτική. Αυτή χαράσσει το ΥΠΕΚΑ, μέσω της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων.
Το νερό μπορεί να αποτελέσει την προμετωπίδα της σύγκλισης δύο δομικών εννοιών: της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος. Ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πρότυπο, άρα μια πραγματική ανάπτυξη που θα βασίζεται στην ορθολογική και «ευφυή» αξιοποίηση των παραγωγικών μας δυνατοτήτων, είναι ο τελικός μας στόχος. Η στρατηγική του ΥΠΕΚΑ έχει τρεις βασικούς άξονες: ανταγωνιστικότητα, προστασία του περιβάλλοντος και τήρηση των υποχρεώσεων που έχουμε ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαχείριση του υδάτινου πόρου υλοποιεί αυτό το σκεπτικό. Πολύ περισσότερο με το δεδομένο ότι στην χώρα μας αυτός ο πόρος συνδέεται άμεσα με κεντρικά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.