του Κώστα Στούπα
Γιατί δεν πρέπει να ανοίξετε επιχείρηση στην Ελλάδα
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με 1,5 εκατ. ανέργους, 1 εκατ. που πληρώνονται άμεσα ή έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, περί τα 3 εκατ. συνταξιούχους εκ των οποίων αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες κάτω των 60 ετών και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που παράγουν το εισόδημα για τους ίδιους και όλους του άλλους…
Όταν οι άνεργοι προσεχώς θα φτάσουν τα 2 εκατ., οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα μειωθούν επίσης στα 2 εκατομμύρια, καθώς οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αντιμετωπίζονται σαν «ημέτεροι» του πελατειακού πολιτικού συστήματος και κανείς δεν τολμά να τους πειράξει.
Τότε ίσως ο κόμπος θα έχει φτάσει στο χτένι…
Εν τω μεταξύ, ενώ το πλοίο έχει προσκρούσει στο παγόβουνο, τα κόμματα συνεχίζουν να παίζουν τις «κουμπάρες» μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών συνθημάτων και δεν κάνουν τίποτα προκειμένου να ανατρέψουν τους μη βιώσιμους οικονομικά συσχετισμούς που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα και συνταξιούχων είτε καταχρηστικά και πρόωρα, είτε λόγω της πίεσης των αρνητικών οικονομικών δεικτών.
Παρά το δυσμενές περιβάλλον το οποίο μαθηματικά οδηγεί στην περαιτέρω κοινωνική και οικονομική συντριβή η Ελλάδα παραμένει μια από τις πλέον αφιλόξενες χώρες σε επενδύσεις. Όταν αναιρεθούν τα περισσότερα από τα παρακάτω αντικίνητρα η Ελλάδα θα ανακάμψει.
Στην Ελλάδα λοιπόν δεν συμφέρει κάποιος να επενδύσει γιατί:
α) Εχθρότητα προς επιχειρήσεις και κέρδος
Υπάρχει εχθρότητα απέναντι στις ιδιωτικές επενδύσεις και την επιδίωξη του κέρδους μέσω αυτών, επειδή στη χώρα μεταπολιτευτικά έχει κυριαρχήσει μια αριστερόστροφη ιδεολογία που χαρακτηρίζει τους ιδιώτες επιχειρηματίες σαν απατεώνες και την επιδίωξη του κέρδους μέσω της εργασίας αδύνατη και μέσω του επιχειρείν απάτη.
Είναι αλήθεια όμως πως επειδή τους όρους της οικονομικής δραστηριότητας πολλές δεκαετίες τους καθόριζε ένα διεφθαρμένο πελατειακό κράτος όσοι είχαν συναλλαγές μαζί του είτε επιδίωξαν μόνοι τους, είτε εξαναγκάστηκαν να λειτουργήσουν και σαν απατεώνες.
Οι ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουν στην Ελλάδα εργοδότες και εργαζόμενοι είναι υψηλές σε σχέση με τις παρεχόμενες υπηρεσίες καθώς το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα έχει επιταχθεί από τις πολιτικές δυνάμεις κατοχής να εξυπηρετεί τις πελατειακές τους ανάγκες και όχι αυτές των ασφαλισμένων. Ο ανασφαλής εργαζόμενος είναι λιγότερο αποδοτικός και επιρρεπής σε κοινωνικές εντάσεις που αναστατώνουν τον ομαλό εργασιακό βίο που απαιτεί το επιχειρησιακό περιβάλλον.
Αντισυστημικά κόμματα όπως ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ που σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες δεν συγκεντρώνουν όλα μαζί πάνω από 10% στην Ελλάδα συγκεντρώνουν εκλογικά ποσοστά υπερτριπλάσια, με αποτέλεσμα να καθιστούν το πολιτικό ρίσκο οποιασδήποτε επένδυσης δυσανάλογα υψηλό.
Η χώρα είναι ο παράδεισος των συντεχνιών και των κλειστών επαγγελμάτων, με αποτέλεσμα να αυξάνεται πολύ το κόστος ζωής και του επιχειρείν.
Η Ελλάδα μαζί με τη FYROM πληρώνει στην Gazprom ακριβότερο φυσικό αέριο στην Ευρώπη χάρη στην ανικανότητα των πολιτικών που εξασφάλισαν τις σχετικές συμφωνίες και ενδεχομένως και τη διαφθορά.
Το φορολογικό καθεστώς παραμένει ιδιαίτερα ευμετάβλητο όχι μεταξύ των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσίας, αλλά και κατά την διάρκεια της ίδιας κυβέρνησης. Οι πολιτικοί στην Ελλάδα συμπεριφέρονται και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις όπως στις δημόσιες της απομυζούν προκειμένου να συντηρήσουν τις στρατιές αργόσχολων πελατών τους.
- Θρίαμβος του συνδικαλισμού…
Έπειτα από άμεση παρέμβαση του ΙΣΑ αναφορικά με την εξαίρεση των ιατρών από το πεδίο εφαρμογής της με αριθμ. Α2-1145/2012(ΦΕΚ Β΄3313/2012) Αγορανομικής Διάταξης, δυνάμει της οποίας οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών οφείλουν να αναρτούν σε εμφανές σημείο πινακίδα αναφορικά με την μη υποχρέωση του καταναλωτή να καταβάλει το αντίτιμο εάν δεν λάβει το νόμιμο παραστατικό στοιχείο… - Φορολογική ομηρεία…
Πείτε μου λοιπόν εσείς πόσοι αφελείς ξένοι επενδυτές υπάρχουν που θα επιθυμούσαν εκουσίως μάλιστα να περιέλθουν σε φορολογική ομηρία;
Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι τόσο δραματική που είναι αναγκαίο να ληφθούν εντελώς ριζοσπαστικά μέτρα που θα θωρακίζουν τα περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών από τις ορέξεις του κράτους
Πηγή:www.capital.gr
